1.BÖLÜM

74 15 12
                                    

Peri masallarında ki gibi gökten üç elma düştü diyerek mutluluk dağıtıl mıyor.Ya da alaaddinin cini gibi cin çıkıp,dileklerin bir bir gerçekleşmiyor .
Yaşadığımız hayatı ve aileyi bizler seçemiyoruz. Ne zaman öleceğimize,ne zaman doğacağımıza,fiziksel özelliklerimizin nasıl olacağına da biz karar veremiyoruz.Eğer öleceğimizi bilseydik,dünyada her an ölüm korkusuyla yaşar,evden dışarı çıkmaz,hiçbir işle meşgul olmazdık. Nasıl olsa ben öleceğim deyip,elimiz kolumuz bağlı öylece oturup ölümün gelmesini beklerdik.

Adı Bahar; Kumral,hafif dalgalı saçlarıyla yanağında gülünce beliren gamzesiyle al al yanakları ve kiraz gibi dudaklarıyla  adının tüm özelliklerini bir bir yansıtıyordu.

Kızıp öfkelendiğinde öfkesi çok sürmez nisan yağmuru gibi gelip geçerdi. Bir su damlası gibi berraktı.
Yaşıtlarına göre azıcık da etine  dolgundu.
Daha on sekizinin içindeydi.
Lise son sınıftaydı.Oldukça zeki,dersleri de iyiydi.

Onun da herkes gibi geleceğe dair hayalleri, umutları vardı.Okuyup mesleğini almak ailesine bakmak istiyordu.Güzel bir hayatı,güzel bir işi olsun,kimseye muhtaç olmasın istiyordu.Her gece yatmadan önce duasını eder,Allah'a ailesi ve kendi için iyi dileklerde bulunurdu.

Evde bakmakla sorumlu olan bir hasta annesi vardı.Annesi kalp hastasıydı.Sıkıntı sitres yasaktı
Okuldan eve geldiğinde üstünü başını çıkarıp evde giydiği kıyafetleri geçirirdi üzerine.
Evin tüm işlerini yapardı.

Babası fabrikada işçi olarak çalışıyordu.
Eve yorgun argın gelir,bir köşede sessiz sakin oturur,uyuklardı.Pek yüzü gülmez,konuşmayı fazla sevmezdi.
Kendinden üç yaş küçük kız kardeşi ve haylaz yaramaz bir de erkek kardeşi vardı.

SINAVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin