hoofdstuk 15

699 17 4
                                    

Rose pov
Ik loop gestressed het huis door. 'Rose ga gewoon zitten' zucht mijn moeder. 'Mam ik ben gewoon gestressed'. 'Okay klaar ik ga Tom bellen' zucht ze. 'Hoeft niet ik ben er al' hoor ik hem zeggen. 'Top ze is veel te zenuwachtig' zucht mijn moeder. 'Wat nou als ik niet slaag?'. 'Je slaagt echt wel' zegt mijn moeder.

'Waarom bellen ze nou niet' zeg ik bang na een hele middag wachten. Mijn moeder kijkt nu ook heel gestressed. Dan gaat de bel. Ik maak een sprongetje van de schrik. Mijn moeder loopt naar de deur en ik zie meneer Grey staan. 'Ik wilde wel bellen maar ik dacht 3 leerlingen en dan bellen is niet lollig'. 'Ben ik geslaagd?' vraag ik direct. 'Ik moet eerst nog mn leuke praatje doen' zegt hij. Ik zucht. 'Je hebt heel goed je best gedaan met alles eigenlijk wel. Ik had in het begin wel een beetje mijn twijfels over je omdat je zo verlegen overkwam. Maar toen opende je je mond tegen ene Elizabeth en wist ik gelijk dat je potentie had'. 'Is ze geslaagd?' vraagt mijn moeder nu. 'Ja ze is zeer zeker geslaagd. Met het hoogste cijfer'. Ik spring in de lucht en begin te juichen. 'Thank god' zegt Tom. 'Vrijdag heb ik mijn diploma uitreiking' zucht ik. 'Ga je je jurk passen?'. Ik kijk mn moeder aan. 'Ik weet niet of ik die jurk nog wel aan wil' zucht ik. 'Dan ga je toch een nieuwe kopen' zegt Tom. 'Okay'.

'Deze wil ik' zeg ik als ik een rode jurk omhoog hou. 'Ga hem dan passen' grinnikt Tom. Als ik uit het hokje kom kijkt iedereen mij aan. Ik kijk in de spiegel. 'Ik voel mij net een prinses' zucht ik blij. 'Je ziet er ook uit als een prinses' zegt Tom. Ik kijk hem aan. 'Neem je deze jurk tot je ware echtgenoot?'.  'Ja ik wil' giechel ik. Ik kleed mij weer om en we rekenen de jurk af. 'Ik heb thuis nog wel schoenen dus die hoeven we niet te halen'. 'Jij hebt thuis rode schoenen?' vraagt Tom. Ik knik. 'Weet je dat heel erg zeker?'.  Ik denk goed na en knik dan. 'Tom stop met vragen ik heb ook geen geld meer over'.  'Dan betaal ik het toch?'. Ik schud mijn hoofd. 'Waarom niet?'. 'Omdat ik mij daar niet comfortabel bij voel'. 'Please' zegt hij met puppy ogen. Ik kijk hem aan. 'Je mag een ijsje voor mij kopen'. 'Okay dat is tenminste een begin'. We lopen naar de ijswinkel en ik kies een chocolade ijsje met 2 bolletjes. 'Je houd je nog in neem er 3'.  'Nee' zeg ik snel. 'Ze wilt er 3' zegt Tom snel terwijl hij zijn hand voor mijn mond doet. De ijscoman lacht. Als we weer buiten lopen en ik zelfvoldaan mijn ijsje eet stopt Tom ineens met lopen. 'Wat is er aan de hand?'. 'Ruik je dat?' vraagt Tom. Ik schud mijn hoofd. Hij loopt dichter naar mij toe. 'Dat komt volgens mij van je ijsje' zegt hij verbaasd. 'Wat bedoel je?'. 'Ruik eens'. Ik ruik voorzichtig aan mijn ijsje en op dat moment duwt Tom mijn ijsje in mijn gezicht. 'TOM' gil ik uit. Hij begint hard te lachen. 'Het zit in mijn neus nu'. Hij legt zijn handen op zijn knieën en haalt diep adem. Ik neem weer een hapje van mijn ijsje terwijl ik het overige ijs van mijn gezicht af veeg. 'Jij duivel' zucht ik. Eenmaal thuis heb ik zin in nog een ijsje. Ik  begin ervan te eten terwijl Tom het  verhaal aan mijn moeder vertelt. Ik kijk naar mijn ijsje en krijg een idee. 'Zeg Tom' zeg ik terwijl ik de huiskamer weer in loop. 'Ja zonneschijn?'. 'Heb jij wel eens een boze eenhoorn gezien?'. Hij schud zijn hoofd. Op dat moment duw ik mijn ijsje op zijn  voorhoofd en ren ik snel weg. 'ROSE'gilt Tom nu op zijn beurt. 'KARMA IS A BITCH' roep ik vanuit mijn kamer.

Hey ft Tom HollandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu