Chapter 10

22 3 0
                                    

     I think, ayaw ko na ata kay Peter. Alam mo yung bigla-biglaan nalang lumayo ka sa isip-pag-ibig? Ganun ang kakaibang isip ng babae. Tawag man akong 'the man in a girl', pero babae parin ako.

     Pag-dating ng gabi, hindi parin umuuwi si Mariz dito sa bahay. Nung hapon pa'y maka-uwi sina Aiden at Daniel kasama narin si Peter. Pinipilit parin naming lahat na bumalik ang live media sa pag-ligtas ng hostages kasama si papa. Hanggang sa newsflash nalang kami talaga sa mga pangyayari. Pitong Amerikano, sampung Libyan nationals, at iisang Pilipino pa lang ang nakaka-takas sa plane hostage situation.

     "Mama, sa tingin niyo ba si papa ang naka-takas na Pinoy?"

     Sino ang makaka-sagot sa tanong ko? Diba wala? Pero kahit na, gusto ko lang na marinig ang 'oo' para sa kawalan ng tensyon.

     "Anna, anak ko... Mag-dasal nalang tayo sa lahat ng mga biktima."

     With an atmosphere of tight sadness, all of us could help but wait for an answer from above. Mariz was still unwilling to go home as the time lengthened everything else.

     "Sis, I'll just ask my sister if I can sleep over, can I?"

     "-- Sige lang, please. Sana payagan ka..."

     Wala pang 5 minutes kasiyahan na ang nasa kanyang mga mata.

     "Pwede daw!" Bigyan ng jacket! Hohohoho! Sleep over guys~!

     Umakyat naman kaming pareho at deretso sa kwarto. Hugot-hugotan na ng mga sobra-sobrang unan at kumot.

     "Wait, paano si ate Yanna mo?"

     "-- Bahala na yung mag-isa. Dun tayo sa sala matutulog hihi. Solo natin sa baba!"

     Mabuti sa napasaya rin ako ng maigi sa gitna ng tensyon. Where's a great girlie best friend when you need one? Oh yeah, katabi ko na pala. Hindi pa namin ipinapatay ang telebisyon para sa balita habang nag-handa na kami bago matulog.

     "Bakit sis, hindi ka ba mag-hihilamos?"

     Huh? What?

     "Hindi ngay ako nag-hihilamos bago matulog. Bakit?"

     "-- Pshh. Ikaw na teh!"

     She tied her medium-length hair up and started walking into the bathroom. After some moments, she came out with the look of haggard and lameness.

     "HAHAHAHAHA! MARIZ!"

     "-- O, anong tinatawanan mo nanaman sis?!"

     "ANG. PANGET. MO. HAHAHAHA!"

     Binatukan agad ako habang masayang sabunutan ang sumunod. Nakakamiss talaga ang ganitong klaseng saya, hindi lang ang puro drama sa buhay. Pagtapos ang batuhan ng mga unan ay nag-kwentuhan pa kami dahil sa hindi maka-tulog.

     "-- Kamusta lovelife?"

     "Hays. Wala, talagang sasagot sakin. I'm a hopeless romantic."

     "-- Shatap pretty gurl. May crush ka lang eh! HOY AMININ MO NA!"

     "Wala."

     "-- DAPAT MERON. Kung wala, hindi kita papansinin."

     "Wala nga."

"He's My Hopeless Romantic"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon