EJDERHA'NIN GÖLGESİ(Dönüşüm)

bölüm 3

"Bunu sana yapanlar kim Aybars "diye sordum.

"Boş..."sözünü kestim.

"Bunu sana yapanlar kim?"

"Bunu sana söyleyemem."

"Sana söyleyememde ne demek.Neden seni dövdüler madem."

"Söyleyemem dedim ya sana bana yardım etmemen gerektiğini de söyledim ama beni dinlemedin."

"Neden sana yardım etmemeliydim.Aybars neler oluyor."

"Sana söyleyemem sadece bu kadar lütfen daha fazla ısrar etme"

"Peki tamam öyle olsun."Nasıl olsa eninde sonunda öğrenecektim.İşin ucunu bırakmamakta kararlıydım.

Sahi biraz geç oldu ama size kendimden bahsetmeyi unuttum.

   Benim adım Pamira,on yedi yaşında,kahverengi dalgalı saçları olan,kahverengi gözlü,çok meraklı,herşeye burnunu sokan bir insanımdır.Sinir bozucuyum biliyorum.On dört yaşında Poyraz isminde bir kardeşim var.Kendisiyle hiç anlaşamayız.Benden ne duyarsa anneme yetiştirir.Annemle beraber yaşıyoruz.Babam ben üç yaşındayken trafik kazasında ölmüş.Bir de küçük şirin bir köpeğimiz var adı Cesur keşke adı gibi cesur olsaydı.

      Saat onbir buçuk olmuştu annemi aramam lazımdı.Telefonumu elime aldım tam yedi cevapsız arama ve hepside annemden "Eyvahlar olsun yandım ben"diye düşündüm. Annemin numarasını çevirdim.Telefonu açınca kimbilir... telefon çalıyordu annem arıyordu.Salona gittim telefonu açtım açar açmaz dediği şey"Kızım nerdesin sen tam bir saattir sana ulaşmaya çalışıyorum eğer açmasaydın polisi arayacaktım.Merak ettim o telefon neden açılmıyor aklıma bin bir türlü şey geldi neredesin sen bakalım saat kaç olmuş ?"

"Tamam sakin ol anneciğim kuzenim Oğuzdayım.Birazdan gelicem."

Annem telaşla"Oğuzdamısın birşey mi oldu yoksa Oğuz iyi mi sana mı birşey oldu söylesene kızım."dedi.

"Kimseye birşey olmadı anne merak etme eve gelince görüşürüz.Bu arada Poyraz'a söylermisin odama girmesin."

"Tamam kızım bak geç kalma sakın.Seni almaya geleyim mi arabayla"

"Yok anne hiç gerek yok Oğuz getirir beni."

   Aybars'a iyi geceler demek için yanına gittim.Sahi Aybars'ın annesi babası onu merak etmiyormuydu.İçeri girdim.Aybars Oğuzla konuşuyordu.

 "Aybars anneni babanı arasak iyi olacak." dedim demez olaydım.

  Suratını ekşitti"Benim annem yok.Babamla kalıyorum."

 "Ben şey özür dilerim bilmiyordum.Babanı arayalım öyleyse"

Bu sefer nerdeyse bana bağıracak gibi oldu."Onu aramaya da hiç gerek yok zaten beni merak etmez hiçbir zaman."dedi.

Aybars"Şey ben gitsem iyi olacak galiba"dedi ayağa kalktı ve yere düştü.Bayılmıştı onu yeniden yatağa yatırdık.Üstünü örttük.Aybars'ı bu halde bırakmak istemiyordum.Ama eğer biraz daha durursam annem sinirden köpürecekti.

"Oğuz ben gitsem iyi olacak annem çok kızgın zaten.Aybars sana emanet."dedim demesinede eve bu saatte tek başıma gidemezdim ki.Kuzenim sanki aklımı okuyormuş gibi.