Kendimi yatağa attım.Uyuyakalmışım sabah erken kalktım.Yaz tatilinde olduğumuz için haliyle okul yoktu.Hiç bu saatte kalkmazdım.Ama bugün kuzenime gidecektim.Aşağı indim.Poyrazla annem çoktan kalkmış,kahvaltı yapıyorlardı.Beni görünce şaşırdılar.
Poyraz hemen"Kızım senin kafana bişey mi düştü kabus felan mı gördün sen bu saatte kalkarmıydın ki ?" diye sordu.
Annem de"Pamira bir yere mi gideceksin ? diye sordu.
"Şey evet anne aslında bir yere gidicem.Yani kuzenime gidebilirmiyim ?"
"Bu saatte mi saat 10 Oğuz kalkmamıştır ki kızım."
"Kalkmıştır anne aslında ona dün akşam sabah kahvaltısı için söz vermiştim.Ama sana söylemeyi unuttum,odamda başkasının yattığını duyunca unutuveriyor insan."deyip dik dik Poyraz'a baktım.
Poyraz omuz silkti.
"Peki tamam da hayırdır iki gündür Oğuzdasın,kızım bak doğru söyle Oğuz'un birşeyi yok de..."
"Hayır anne daha kaç kere söyleyeceğim birşey yok.Hem dün akşam beni o getirdi görmedin mi camdan bakıyordun."
"Gördüm ama tam bakamadım ki neyse tamam git ama geç kalmamak şartıyla."
"Çok geç kalmam." "Yani umarım."bunu o kadar sessiz söylemiştim ki nerdeyse kendim bile duymadım.Yukarı çıkıp giyindim.Üstüme yeşil v yaka t-shirtümü altınada kot şortumu giydim siyah çantamı aldım.Hızlıca merdivenlerden inip dışarı çıktım.Aybars'ı bulduğumuz sokaktan geçtim.Yerde birkaç damla kan lekesi vardı.Bunlar Aybars'ın kanı olmalıydı.Yola devam ettim birkaç dakika sonra kuzenimin evine gelmiştim.Bahçe kapısını açtığım gibi burnuma mis gibi omlet kokusu gelmişti.Kapıyı üç kere tıkladım.Kuzenim kapıyı açtı(zaten başka kim açabilirdi ki)
Kuzenim"Aa Pamira hoşgeldin geçsene içeri"diyerek gülümsedi.İçeri girdiğim gibi direkt mutfağa yöneldim."Oğuz bu omlet kokusu senden mi geliyordu."diye sordum ve sırıttım.
"Hıhı evet aç mısın dur sana da koyalım bir tabak"dedi.
"Aslında iyi olur"dedim.Önüme koca bir tabak omleti koydu.Yemeye başladım.Tadı harikaydı.Oğuz çok güzel yemekler yapardı.Özellikle omlet konusunda üstüne kimseyi tanımam.
"Vayy yine yapmışsın yapacağını seni alan kız yaşadı valla."dedim ve gülmeye başladım.
"Haha gerçekten çok komiksin Pamira."
"Tamam ya tamam."dedim gülerek.Sonra aklıma Aybars geldi."Aa şey Aybars nerde uyuyor mu hala ?"
"Şey sanırım sabah erkenden kalkıp gitmiş.Kapı sesi duymadım hiç bilirsin uykum hafif.Haa bu arada sana bir mektup bırakmış.Yatağın üstünde buldum.Açmadım merak etme."diyerek zarfı bana uzattı.Zarfın üstünde Pamiraya yazılıydı.Zarfı açtım,okumaya başladım.
Pamira
İsmimi nerden biliyor diye sorabilirsin.Onun için söyleyeyim kuzenin dün akşam biraz senden bahsetti.
Her neyse habersiz gittiğim için kusura bakmayın.İkinizden de özür diliyorum.Bana yardımlarınız için teşekkürler.Yine görüşeceğimizden eminim.Kendinize iyi bakın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EJDERHA'NIN GÖLGESİ(Dönüşüm)
Fantasy"Hayat bilinmezlerle doludur." Pamira gayet sakin bir hayat yaşıyordu.Annesi,kardeşi ve küçük köpeği Cesur ile gayet normal bir aileydiler.Ta ki Pamira 17 yaşına gelene kadar. Pamira'nın içinde yine o takip edildiği hissi vardı.Yanılmıyordu da evler...
