Memories of a Wallflower(Completed)

WALLFLOWER 5

Harris's POV

Kinabukasan ay sinadya ko talagang agahan ang pasok ko dahil excited na akong tingnan ang ilalim ng desk ko. Hindi na ako na abala pang bumati kila Leon at Lea na nakasalubong ko kanina sa hallway, Oh kelan pa sila naging close mukhang ipagpapalit na ako ni Leon kay Lea .

Agad kong tiningnan ang ilalim ng desk ko bahagya akong napangiti. Napatingin ako kay Euwielie na abala sa pagbabasa ng libro. Bakit pa ba ako nag expect. Tsk.

After class habang nagaayos ako ng gamit. "May I borrow your Notes kuya!" hingal na sabi ni Gerald.

"Oh, right"

Akmang kukunin ko na sana yung notes ko sa ilalim ng desk ko nang biglang may nahulog kasabay ng paghatak ko dito, sabay naman kaming napatingin ni Gerald.

"Eto, ingatan mo yan ah" sabi ko. saka tumingin sa nahulog na mga papel. Napansin ko agad ang pamilyar na notebook. Agad kong kinuha ito.

"Kuya?"

Dahil sa gulat ay hindi ko na nagawang pansinin si Gerald at patakbo ng lumabas ng room. Humanap ako ng bakanteng room, noong makakita ako ay agad kong ni lock ito saka umupo. Hawak ko pa rin ang exchange notebook namin ni Euwielie.

"Yes! It came!"

Sigaw ko, alam kong para akong baliw na nanalo ng lotto pero wala akong pakielam, total wala namang nakakarinig sakin dito.

Agad na umupo ako sa isa sa mga desk doon at sinimulang basakin ang nakasulat sa notebook. Napatakip ako ng bibig upang hindi muli humiyaw dahil totoo nga na finally nagsulat na siya.

Harris, I'm sorry for always saying "I can't " to you. To the people I become friends with... Up to this day, I still worry about being a burden to people or making them feel uncomfortable

However, when you said you still go out of your way to become friends with me...It really made me happy

Bahagya akong napangiti, Masaya ako na nagawa kop ala siyang pasayahin.

I have one suggestion; can I bring the diary home with me every Friday? I'll read it by Monday morning on my way to school.

*****

"Euwielie! I shouted.

I'm sure I'll know it's you straight away. I will easily recognized you if that way.

"You're Harris right?" she replied

"Yes!"

Mabilis niyang kinuha ang notebook sa bag niya at inabot sakin. "Here!" she smiled.

"Wait, wait let's go over there" I said dahil madaming makakakita samin baka kung ano pa ang isipin.

She nodded at saka nagmadali na kaming tumakbo. Nagtago kami sa pader, kasalukuyan ko ng hawak ang notebook.

Nagkatinginan kami at sabay na ngumiti sa isa't isa.

The next Friday ay pumunta kami sa likod ng court sa may hagdanan,

"Here!" I said at saka inabot sa kanya ang notebook. Agad naman niya itong kinuha at saka ini-scanned ng konti.

"1....2...3....4...."

Noong marinig namin ang sigaw ng mga nasa basketball Club na nag jo-jogging ay agad kaming nag hiwalay at nagkunwaring hindi magkakilala.

"Oh, good morning Harris!" bati sakin ni Ernest isa sa mga basket ball member. Kaklase ko siya noong 10th grade.