Memories of a Wallflower(Completed)

WALLFLOWER 12

Harris's POV

This is the day that they waiting for, Ang graduation. Pero para sakin isa itong malungkot na pangyayari sa aking buhay dahil tuluyan ko nang iiwan ang taong mahal ko na hindi manlang siya nakausap sa huling pagkakataon.

Ngayon ko napagpasiyahan na tapusin na ang manga naginagawa ko sa makapal na libro, para sa pa? hindi naman niya makikita ito.

"Gerald, Do me a favor" sabi ko.

"anong favor? Tanong naman nito,

Pinaliwanag ko sa kanya ang lahat at ayon pumayag naman siya, Dapat lang dahil madali lang naman ang pinapagawa ko.

***

"Congratulations Graduates!"

Hays buti naman at natapos na din ang graduation ceremony kailangan ko ng magmadali dahil mamaya na ang flight ko papuntang America. Oo aalis na ako ng bansa, may mabuting loob na nag sponsor sakin para sagagawing operasyion ko. I have heart diseases.

Yun ang matagal ko ng itinatago tanging si Leon at si Lea lang ang nakakalam nito.

"Congrats bro, and goodluck sa operation mo" bati sakin ni Leon at saka ako bahagyang tinapik.

"Congrats din bro, salamat"

"Harrish!!~~~"

Do I need to run now? Ayan nanaman kasi si Lea eh, simula noong nakalimutan na ako ni Euwielie ay lagi na siyang naka buntot sakin kahit san ako mag punta, kaya laking pasasalamat ko at graduate na kami.

"bye na bro, tatakbo na ko" nakangiti kong sabi kay Leon.

"Harrishhh! Naman eh, magpapasign lang naman ako" sabi nito bahang naka pout at saka binigay sakin ang year book. Nakangiti naman akong nagsulat doon.

Yun lang ang ginawa namin nagpalitan ng signs and messages para sa isat isat at saka umalis na sila.

Aalis na sana ako ng mahagip ng mata ko. Dapat kaya akong lumapit sa kanya at mag paalam sa huling pag kakataon?

Nakita ko kung pano siya ngumiti habang nag papalitan sila ng signs ni Ace. Kaya napaiwas nalang ako ng tingin.

Ano ka ba Harris, konti nalang at ma-aawardan ka na ng the most Martyr of the year niyan.

Hindi ko alam na ganito pala ka sakit, ang makita ang taong mahal mo na masaya na sa piling ng iba.

"Hanggang kelan mo ba siya titingnan mula sa malayo"

Napalingon ako sa taong nag salita.

"L-Lea?" ang buong akala ko ay umalis na siya, ganito na pala ako kamanhid sa mga taong nasa paligid ko.

Lumapit siya sakin habang naka crossed arm, ngayon ko lang siya nakitang ganon ka seryoso.

"Nakakatawa no, Love is like a dominos, I fall for him and he fall for another" mapait siyang ngumiti sakin.

"What are you talking about Lea?" I said and faced her. He just rolled her eyes as if she's getting annoyed.

"Kahit kelan talaga ang manhid mo" sabi pa nito.

"Ano?" gulo kong tanong. Hindi ko talaga siya ma gets minsan.

"I love you Harris" she said seriously

For the first time I hear from her the right pronunciation of my name, so she seems serious about what she's saying. She truly loves me.... What!? She loves me?!