2 KELİME 4 KIZ (ASKIYA ALINDI)

#10

Duru, arkasından İrem içeri girdi. Duru neye uğradığını şaşırmış bir şekilde etrafa bakarken bir anda gözleri doldu ve haykırarak ağlamaya başladı. Ulan kız ağlamıyor, resmen hönkürüyordu. 

"Yaa ulan sabahtan beri ne çektim ben siz biliyor musunuz?"

Duru hala şokta ağlamakla meşguldü.

"Irem'de mi sizin planinizdi? Ulan hainler."  

Bu sırada Emirhan içeri girmişti. Duru koşup Emir'in boynuna atladı. Emir neye uğradığını şaşırsa da bozuntuya vermemişti. 

''Ya insan söyler, yapcaz bir şeyler der ben bilmiyomuş gibi davranırdım.''

''Kızım bir ağlaman bitsin sonra konuş.'' dedi Yiğit.

Nur o sırada elinde pastayla geldi. Duru ''ama yaa'' diyerek daha çok ağlamaya başladı. Kızım bir sus ya. 

''Ulan sana bir daha süpriz falan yok. Hep ağlıycan mı sen böyle ya?''

''Ulan ne demek sürpriz yok. Tamam sustum.'' dedi ve eliyle gözlerini sildi.

Duru'dan:

Nur bana bakarak konuştu.

"Ufle lan artık elim yoruldu." dedi. Herkes bana bakıyordu. Bu herkesin içinde Emirhan da vardı. Tam nefesimi içime çekip üflemek üzereyken Emirhan durdurdu.

"Dilek tutmayı unutma!"

Ellerimi çenemin altında birleştirip gözlerimi kapattım. Pastaya doğru eğilerek dileğimi tuttum. Dileğim 'Emirhan en kısa sürede BENİM OLSUN!'

Mumları üfledikten sonra herkes alkışlamaya başladı. Başak kaş göz ile 'ne tuttun lan?' diyordu. Bağırarak konuştum. "Başak sana ne?"

Herkes Başak'a bakıyordu. Bir anda kahkahaya boğuldular. Pastayı masanın üstüne koyup bana bıçak uzattılar. Bıçağı alıp pastayı kestim. 10 parçaya böldüm. Tabii fotoğraf çekmeyi ihmal etmediler. Ben pastaları tabaklara koyarken Nur'da kolaları dolduruyordu. Akşam 10'a kadar tutmuşlar burayı. 

Ben pastaları koyarken ellerinde hediyelerle bizimkiler geldi. Ağlamayacağıma söz vermeseydim salya sümük ağlardım. Onların bana doğru geldiklerini görünce bende masanın ön tarafına geçtim.

İlk önce Başak geldi ve elindeki hediyeyi verdi. Tüm hediyeleri aynı anda açmak istediğim için açmadım. Sonra Kaan, Beste ve Yiğit aynı anda verdiler.

Nur verdi ve üstüme atladı. "Kardeşlerin en güzeli bee. İyiki doğmuşsun. Iyiki hayatımdasın herşeyim."

Ulan ağzını öperim kızım bee💜 "Ya yerim aşkım benim. Sende iyiki hayatımdasın." Tamam sarıldık öptük kalk üstümden. "Kalksana lan artık."

"Knk kendimi kaybetmişim pardon." Herkes bir ağızdan kahkaha atmaya başladılar. İrem geldi hediyesini verdi. Sarıldık ve "Iyiki doğmuşsun kardeşlerin en iyisi." dedi. Sonra Emirhan yanıma geldi. Diğerleri karşıya dizilmiş, heyecanla bizi izliyorlardı.

"Günün en güzel kızı. Doğum günün kutlu olsun. İyiki hayatımdasın. S-sen-i... Aman neyse."

Yiğit konuşmaya başladı.

"Ulan söyle. Bundan iyi ortam bulamazsın."

Neler dönüyor burda? Bi dakika. Kalbim çıkacak gibi hızlı atıyor. Şuracıkta düşüp bayılacak gibiyim.

"Duru?"
"Efendim Emir?"
"Şey... ben"
Nefesini dışarıya verdi 'Tamam' dedi ve bana döndü. Elimi tuttu.

ELİM
EMİRHAN
TUTTU