SESSİZ ÖLÜM

9. Bölüm

##KAFE

-

Yürümeye başlamıştım kafamı önüme eğerek .Acaba rüzgarla ödevi nerde yapacaktık .Nereye gidecektik beraber.Bunları düşünürken *ama ona yaklaşmamalıyım *dedim içimden .Daha yeni geldi huyunu suyunu bilmiyordum fakat çok sert biri gibi duruyordu .Sonra ellerimi göğüs hizamda birleştirerek kafami kaldırmıştım.O anda karşıda duran BMW  çarptı gözüme .Bayılıyordum bu model arabalara .İçim gitmişti
içimden* inşallah ilerde benimde olur *demiştim .

-

Rüzgarın bana "Ne düşünüyorsun " demesiyle irkilmiştim .Oha o araba rüzgar ' ın mıydı ? Şaşırmıştım bir anda, bence kiralık felandır diye düşünmüştüm. Gözlerimin içine bakıyordu .İnanamıyordum  yaklaşık 5-6 saniyeden bu yana gözlerimin derinliklerine düşmek üzereydi .Bir anda utanmıştım ve hemen gözlerimi yere diktim .Kafamı kaldırmak istemiyordum çünkü hala bana baktığını  biliyordum .
Sonra bana tekrardan "İki saatten beri seni bekliyorum nerdesin sen " dedi hesap sorarcasına. Ne diyebilirdim ki zaten ben birşey demeden arabaya bindi .Belli ki benim binmemi bekliyordu ama aynı okuldan da olsam yeni tanıştığım birinin arabasına binecek değildim .

Ona dönerek "ben senin arabana binmem " dedim .Aslında sinirlenmiştim .Hem emir veriyor hem de arabasına binmemi söylüyordu .

Ben öyle söyleyince arabadan inerek yanıma geldi ve " Nedenmis küçük prenses seni yemem merak etme . Alt tarafı ödev yapacağız"  dedi.

"Hayır ne olursa olsun ben senin arabana binmem " demiştim .

Sonra ukala bir gülümsemeyle " başka bir fikrin varmı canın isterse bin ,binmessen ben giderim ödevide unut ...Ya bugün, ya  da hicbir zaman yapmam sen bilirsin " dedi .

İyiden iyiye sinir oluyordum.
Biraz daha sakin olmam gerekiyordu çünkü o ödevi umursmasa bile benim için bu ödev önemliydi .

Ona "  O zaman yürüyerek gidelim hem temiz hava almış oluruz  " dedim.

Bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu .
"Tamam " dedi . Birazcık şaşırmış olsam da sevinmiştim .Çünkü onun arabasına binmemiş olurdum .Sonra arabadan ceketini alarak yanıma geldi ve yürümeye başladık .
Birden gülmek istedim ve küçük bir tebessüm ettim .
Bana bakarak " ne gülüyorsun " dedi.

" Hic sadece ... Sadece beni dinledigin için teşekkür ederim " dedim.

" Ben seni dinlemedim. Sadece  ,aman allah !yolun ortasında seninle uğraşarak başımı belaya sokamam " dediğinde şaşırmıştım ama birşey demedim .

Ortalığı bir sessizlik kapladı ve hafif bir rüzgar ,esinti vardı .Benim üzerimde ise okul iniformamiz olan bordo renkte tisörtüm ,dizimin  biraz üstünde olan eteğim,  spor ayakkabım vardı . 
"Ayy  havada soğudu daha ne kadar kaldı daha" dedim ona .
Bana bakarak " Ben sana dedim değil mi arabayla gidelim diye ama dinleyen kim " dedi .
Aslında doğru söylüyordu bu yüzden hic birşey söylemedim .

Bana tekrar " Allahtan az kaldı gideceğimiz kafeye "  dedi .

Ama ben üşüyordum .Ne kadar az kalsada üşüyordum iste .Zaten etrafta da kimse yoktu .Birden omuzlarımın üstünde bir sıcaklık hissetmistim .Kafamı döndürüp baktığımda onun yani rüzgarın elindeki ceket üzerimdeydi .
Herhalde üşüdüğümü fark edip kendi koymuştu üzerime .

"Rüzgar serttir hem de bu havada insanı hasta eder dikkat etmek gerekir " dedi bana imakar bir tavırla .

Bu ne demekti şimdi .Açık açık benden uzak dur mu ? diyordu .
Aslında haklıydı bilmiyorum ama yanlış yapıyordum .Hem merte de yalan söylemiş olmuştum . Ben bunları düşünürken ;

"Geldik ,iste burası  çalışacağımız yer " dedi .

Bunu demesiyle bütün düşüncelerimden sıyrılarak girdigimiz kafeye baktım .