Chapter 5 ♥

14 0 0
                                    

Xian's POV

"Sir? May sasabihin po ba kayo?" bungad ko sa boss ko nang makapasok na ako sa office nito.

"Please sitdown first Miss Montemayor." saad nito sabay turo sa bakanting upoan sa harap ng table nito. Umupo naman ako at nagpasalamat. "I have an important matter to tell you." panimula nito.

"What is it sir?" tanong ko naman.

"Our branch in Cebu is in a big problem right now. Some of our employees are quiting their jobs dahil raw sa hindi magandang pamamalakd ng management. And some of our investors are planning to pull out their investment in Cebu branch if there is no immediate solution to this problem. Thats why I have this idea in mind to send you in Cebu together with Mr. dela Cruz to supervice our employees in there. You, will also be the HR manager, is assign to hire new skilled and qualified employees while Mr. dela Cruz is still assigned in the operations." mahabang pahayag nito.

"But why me sir? Why us? Pano na po ang branch natin dito?" tanong ko naman na may tunong pagtataka. Ayaw ko naman kasi talagang lumipat eh. Dahhh.. its Cebu kaya. Ang layo, ayaw kong malayo kina mama specially to Austin at saka ang hirap kayang mag adjust sa new environment no.

"And why not you Miss Montemayor? You're a great and brilliant person. I've seen a good performance from you this past 2 years. And I know that you and Mr. dela Cruz is the only chance of our Cebu branch para bumalik ito sa dating magandang operation. And don't worry about our branch here. We are stable enough, and that is a big thanks to you and to your team. Nanjan naman ang assistant mong si Roxanne para gawin ang mga maiiwan mong trabaho dito. Miss Tan can help her. Besides Maria is well trained employee. She can help Roxanne for sure. I have a big trust in Miss Tan just like how much I trust your skills Miss Montemayor."

Na flattered naman ako sa sinabi ni sir. Yay! "But mind if I ask on when we will be transferring in Cebu, sir? And does Mr. dela Cruz know about this matter, sir?" tanong ko.

"By the end of September, Miss Montemayor. It's 3 months from now. Dahil hinihintay ko pa naman ang evaluation and reports ng mga heads natin doon. Don't worry about your accommodation in Cebu because the company will give you your own Condo unit and a service vehicle." pahayag nito. "And also I will double your salary." Paniniguro nito. "And about Mr. dela Cruz, I will talk to him tomorrow."

As if naman gusto ko sa Cebu. "Can I think about it, sir?" nasabi ko nalang.

"Yes you can Miss Montemayor. But I am expecting you to say yes." Comfident na saad nito.

"Okay sir. Thank you." kapagkuway saad ko bago nagpaalam upang lumabas na sa naturang silid.

Pagkalabas na pagkalabas ko, nilapitan ako agad ni Maria para tanongin tungkol sa pag-uusap namin ni Sir Lim.

"He wants me and Kurt to transfer in Cebu to manage our Cebu branch." pahayag ko rito.

"What?!" shock is written in Maria's face. "You and that Kurt guy?! Bakit naman biglaan? Ang layu kaya ng Cebu." May lungkot na pahayag nito.

"May problema daw kasi sa branch natin don. Poor management daw. Kaya kami ang ipapadala nya don kasi malaki raw tiwala nya samin." saad ko naman.

"Eh bat hindi ako kasama? I'm skilled enough to help naman ah. At saka si Ku-" napahinto nalng ito bigla at parang nalungkot.

"At saka si sino?" takang tanong ko.

"Wala!" patay malisyang saad nito.

"Ah iwan ko sayu. At saka, maiiwan ka rito kasi tutulongan mo si Roxanne sa pamamahala rito." pinal kong saad.

"Ang unfair naman." malungkot parin na saad nito.

"Gusto mo e suggest ko kay boss na ikaw at si Kurt nalang ipadala don? Total hindi ko naman gustong lumipat eh. Ayaw kong malayo sa family ko no."

"At ayaw mong malayu kay Austin?" dagdag nito. "Wag nalang no! At saka, kahit na gustohin ko man hindi naman pwede. Dad won't allow me for sure. Galit nanga yun noong nag trabaho ako sa ibang kompanya eh. Kasi instead of helping him daw in our own company hito ako at nagpapaalila sa ibang kompanya. Ako pa naman ang nag iisang anak raw nya." ani Maria.

"Oo nga magagalit talaga Daddy mo nyan. Eh bat naman kasi nag tatrabaho ka pa rito sa ICTI eh meron naman kayung sariling kompanya?" takang tanong ko rito.

"Secret!" ngiting saad nito.

Haayyy. Si Maria talaga. Madaldal nga pero masecreto naman. Ang ganda combination lang eh. And it's her own story to tell naman so hands up na ako jan.

"Pero Xian, balik tayo don sa naudlot nating topic kanina."

"San don?" tanong ko rito.

"Yung, why don't you try on telling Austin about what you really felt towards him?" paalala nito.

"Ahh. Yun ba. Maghihintay nalang siguro ako ng tamang time. Pero hindi pa ngayun. Natatakot pa ako eh. Baka magalit sya. Ayaw ko naman na pati friendship namin e madamay pa."

"Oo nga naman. Kasi kapag nagkataon Friendship over na talaga kayu." tugon nito. "Pero wala namang mawawala kung susubokan mo diba? Kaysa naman naghihintay kalang jan. Sabi nga ni lord, magbibigay lang siya ng blessings sa mga taong nagsisikap. Kaya kung ako sayu girl, sabihin mo na. Bago pa mahuli ang lahat." hikayat nito.

"Mahuli ang lahat? Eh huli na naman talaga ang lahat diba?" takang tanong ko.

"What I mean is. Baka bumalik na yong Trisha. At baka magkabalikan na sila."

"Oo nga no? Pero kung saan naman sasaya si Austin eh masaya narin ako. Kahit na hindi ako ang rason non."

"Wow!" bulalas nito sabay slow clap. "Ikaw na talaga girl! Ang dakilang reyna ng mga tanga at umaasa." saad nito sabay kumpas ng kampay na parang humahawak ng kurona at ipinatong sa ulo ko. Baliw talaga.

"Heh! Iwan ko sayo." Saad ko nalang at hinarap ang laptop ko upang makapagsimula na sa paggawa ng report. "Tama na itong chekahan natin at bumalik na tayo sa trabaho." Pahayag ko.

Tumango naman ito "Mabuti panga." saad nito bago nagsimolang maglakad pabalik sa table nito.

"Basta girl, pag sinaktan ka pa lalo nang Austin na yon, sabihin mo lang sa akin huh? At ipapa ambosh ko sya sa mga tao ng Daddy ko." akala ko pa naman tapos nato.

"Oo na. Sasabihin ko na sayu except lang don sa ambosh part. Dahil hindi ko ipapapatay ang taong mahal ko no. Kahit pa patayin nya itong puso ko." saad ko while intently looking at her.

"Puso mong matagal nya nang pinatay." tatawa-tawang saad nito at umupo na sa upoan nito. Baliw talaga.

Ginawa ko naman ang report na talagang ipinunta ko rito sa office ngayun kaya after lunch eh naka uwi naman ako agad sa Condo ko at nagpahinga.

Setting Him FreeWhere stories live. Discover now