Black Bird (Harry Styles Fanfic)

-2-

Göz kapaklarım yavaşça aralanırken başıma keskin bir ağrı girdi. Elimi yavaşça alnıma koyarak inledim. Kanepede olduğumu anlamam zaman almadı.

Görüş alanıma giren kıvırcıklarla ufak bir çığlık attım.

"Tamam. Sakin ol!"

O boğuk sesi hatırlayınca ani bir hareketle ayağa kalktım. O da bunu anlamış olacak ki ben kolumdan çekerek geri koltuğa yatırdı.

"Sen kimsin? Ben nerdeyim?Neden evde değilim? Kuşum nerde? Ona ne oldu? Neden beni kurtardın? Beni kesip böbreklerimi mi satıcaksın? Aman tanrım burda ölücem!"

O gülerken ayağa kalktım ve gitmek için kapı aradım. Hala uyku sersemiydim ve kendimde değildim.

Neler olduğunu hatırladığım anda vücudumun karıncalandığını hissettim.

"Öncelikle ben Harry. Evimdesin ve kuşun güvende. O şeyi öldürmediğime sevinmelisin. Tanrım elimi gagaladı! Hey hey oraya gitme. Ahh tamam şuraya otur. Aferin. Seni kesmeyeceğim."

Koltuktan kalkıp gitmek için kapıya adımladım. O benden önce davranıp önüme geçti.

Ani bir hareketle beni kapıyla kendi arasına aldı. Hafifçe boynuma dokununca sızlandım.

"Öncelikle bu söyleyeceklerimi beynine sok. Sen artık benimsin. Boynundaki morluğun sahibi benim ayrıca senin yeni sahibinde."

Gözlerim söyledikleri şey ile kocaman açıldı.

"Sen delisin." Onu itip kapının tokmağını tutunca çenemi tutup ona bakmamı sağladı.

"Sana benim olduğunu söyledim." Gerçekten bu fazla garipti. Üstelik onu tam tanımıyordum bile. Bu saçmalığa son vericektim.

"Çekil şurdan. Ben gidiyorum. Sizi dava etmiyceğime sevinmelisiniz. İzin verirsen bu deli saçması şeylere son vermek istiyorum!"

Onu itmeye çalışınca yanağıma sert bir tokat attı.

Çığlık attığımda güldü ve eliyle saçımı kavradı.

"Bak güzelim. Sen artık benimsin."

 Beni kucağına aldığında ağzımdan tuhaf bir çığlık çıktı. Gülerken beni yukarı çıkarıyordu.

"Ve şimdi sana tamamen sahip olacağım."