mooie vrouw, lelijk joch

26 6 0
                                    

Voordat jullie dit gedicht lezen moeten jullie weten hoe dit gedicht ontstond, ik zit nu in de derde klas van VWO en we hadden laatst iets dat heette "rondje cultuur". Bij rondje cultuur gingen we langs allemaal plekken in onze stad, we gingen ook naar een bibliotheek waar we een workshop "blackout poetry" kreeg. Voor degene die niet weten wat dat is (wist ik eerst ook niet), blackout poetry is een vorm van dichten waarbij je een bladzijde uit een boek of tijdschrift scheurt en je omcirkelt de worden die samen een gedicht vromen, je maakt een pad en tenslotte maak je alle woorden en zinnen die er niks mee te maken hebben zwart, zo kreeg ik het gedicht "mooie vrouw, lelijk joch. Ik hoop dat ik het een beetje goed heb gedaan en het is best leuk, maar het is niet mijn stijl van dichten

vriendelijke groeten, een loser


De moeder was mooi, de vrouw was mooi.

Gesmeed in de zon, gepolijst in de branding.

De moeder was mooi, het jochie niet.

Hij was lelijk, met zijn magere pinkjes van een rioolrat.

De moeder, nauwelijks verhuld onder een witte linnen bloes.

Haar huid, een geur die doet denken aan land, maar ook aan zee.

Dichtsels van een loserWhere stories live. Discover now