Mój pociągOdjechał
A ja
Resztę życia
Będę żałować
Że się spóźniłam
I w porę nie wsiadłam
Teraz
Łapię urywany oddech
I wdycham kurz
Uciekający spod kół pociągu
Tylko to mi zostało
OlciaGosiaP
CZYTASZ
Światło w otchłani
PoetryJak to jest patrzeć w otchłań i nie widzieć jej końca? Jak to jest czuć wyłącznie ciemność? Jak to jest upaść i nie być w stanie się podnieść? "Kiedy stoisz nad przepaścią i myślisz, że przed tobą już tylko otchłań, pojawia się światło i daje nadzie...