Single Father•Namjoon+BTS!kids (Discontinued) [Greek Translation]

19-xix

Ο Jin έκατσε στην καρέκλα του, βάζοντας το ροζ σακίδιο του κάτω πάνω στο θρανίο του και κουνώντας τα πόδια του μπρος και πίσω.

Όλα τα άλλα παιδιά ήταν σε ομάδες των δύο ή των τριών ή των τεσσάρων, μιλώντας και γελώντας και χαμογελώντας.

Αλλά ο Jin ήταν μόνος του, χαμογελώντας στον εαυτό του και κουνώντας τα πόδια του.

Είπε στα αδέρφια του ότι ήταν δημοφιλής, ότι ήταν φίλος με όλα τα παιδιά της τάξης του, ότι όλοι τον αγαπούσαν.

Αλλά αυτό ήταν απλώς αυτό που τους είπε. Στην πραγματικότητα, ο Jin ήταν μόνος.

Είδε τις άλλες ομάδες παιδιών και άκουσε τις συζητήσεις τους. Μερικές φορές, του άρεσε να παριστάνει πως συμμετείχε στις συζητήσεις, ότι απλώς έμενε ήσυχος. Μερικές φορές, γελούσε ήσυχα στον εαυτό του σαν να του είπαν ένα αστείο. Μερικές φορές, ένιωθε σαν ένας από αυτούς.

Αλλά δεν ήταν.

Ήταν απλώς το αγόρι στο βάθος με το ροζ σακίδιο, που κάθεται μόνο του, που χαμογελάει μόνο του, που κουνάει τα πόδια του μπρος και πίσω.

Αυτά που είχε πει στο Yoongi δεν ήταν αλήθεια επίσης. Δεν του έδιναν το χυμό τους ή τα σνακ τους. Γιατί δεν του μιλούσαν.

Ο Jin απλώς χαμογέλασε, κουνώντας τα πόδια του μπρος και πίσω, μπρος και πίσω.

Μερικές φορές, μιλούσαν για αυτόν, και ο Jin ήταν εντάξει με αυτό αφού ήταν αρκετά κοντά. Είναι βασικά το ίδιο, σωστά;

Ο Jin είναι ο αγαπημένος μου άνθρωπος είναι βασικά το ίδιο με Γιατί ένα αγόρι έχει ροζ σακίδιο;

Ο Jin είναι ο καλύτερος μου φίλος είναι βασικά το ίδιο με Γιατί το πρόσωπο του μοιάζει με κοριτσιού;

Ο Jin είναι τόσο καλός και όμορφος είναι βασικά το ίδιο πράγμα με Γιατί αυτό το παιδί δεν μιλάει σε κανέναν;

Σωστά;

Κάποιες φορές, ο Namjoon ρωτούσε τον Jin αν είχε φίλους και πως πήγαινε το σχολείο. Ο Jin πάντα χαμογελούσε και έλεγε πως είχε πολλούς φίλους και πως τα πάντα ήταν τέλεια και πολύ διασκεδαστικά.

Γιατί ο Jin ήταν ο μεγαλύτερος. Γιατί έπρεπε να είναι κάποιος στους donsaengs του που θα θαύμαζαν. Γιατί θα έπρεπε να τους φροντίζει όλους και να τους προστατεύει.

Αλλά ο Jin απλώς κάθισε πίσω, κουνώντας τα πόδια του μπρος και πίσω, μπρος και πίσω, χαμογελώντας στον εαυτό του, όχι γιατί προσπαθούσε να κάνει τον χαρούμενο για όλα τα άλλα παιδιά στη τάξη του, αλλά γιατί ο,τι έκανε ήταν για τα μικρότερα αδέρφια του. Δεν τον ενοχλούσε να είναι μόνος του στη τάξη γιατί όταν το τελευταίο κουδούνι θα χτυπούσε, θα έτρεχε κάτω στη τάξη του Yoongi και θα έπαιρνε το μικρότερο αδερφό του, και μετά ο Namjoon θα τους έπαιρνε όλους στο αυτοκίνητο και θα τους πήγαινε σπίτι, όπου κανένας δεν θα έδινε περίεργα βλέμματα στον Jin ή θα τον κοροϊδευε για το ροζ σακίδιο του, όπου μιλούσαν για αυτόν και τον συμπεριλάμβαναν.