"Κι αν θες να ξέρεις τι θέλω, μάθε λοιπόν πως 'το κορίτσι' θέλει εσένα. Να καθόμαστε μαζί σε μια ταράτσα, εσύ -αιώνιος οπαδός της ρετσίνας- να με κοροιδεύεις που μια ζωή θα προτιμώ την μπύρα και να γελάμε με τους ανθρώπους και τις ιστορίες που λέμε, χαζεύοντας μια τον ουρανό, μια τα φώτα της πόλης και να με ζαλίζει η μπύρα, μα κυρίως η θέα του χαμόγελού σου. Να με βλέπεις καθημερινά, να προσποιούμαστε πως δεν συμβαίνει τίποτα μπροστά στους αδιάφορους γνωστούς μας -"Μόνο φίλοι είμαστε"- μα όταν μένουμε μόνοι με τους πιο αγαπημένους να ανεχόμαστε την καζούρα και τα πειράγματά τους. Να γεμίζουμε ηδονές συνεχώς και μετά να ξαπλώνουμε στο κρεβάτι σου και να χαζογελάμε μέχρι την στιγμή που θα με φιλήσεις (ξανά) παθιασμένα και δεν θα μπορώ (ξανά) να σου αντισταθώ. Να με χαζεύεις να κυκλοφορώ μες το σπίτι σου φορώντας μονάχα την μπλούζα σου του ΠΑΟΚ και να σε νευριάζω με τον μοναδικό μου τρόπο, ώστε εσύ να βγάζεις τον θυμό σου σε πιασίματα και έρωτα. Να με θες. Να είμαι η πρώτη σου προτεραιότητα, Η κοπέλα που έμοιαζε όνειρο να κάνεις δικιά σου. Κάτι παραπάνω από κάποια που απλά περνάς την ώρα σου"
- Λέιλα, 22:28 (via layla-in-blue)
