Χθες γυρω στις 10:30 ημουν στο 10 και πηγαινα σταθμο. Δυο με τρεις στασεις μετα απο εμενα το λεωφορειο σταματαει και μπαινουν γυρω στους 20-25 προσφυγες. Εδω να σημειωσω οτι το λεωφορειο εκανε πεντε λεπτα να ξεκινησει γιατι οι προσφυγες μπαινανε ενας ενας με την σειρα χτυπωντας εισιτηριο ακομα και για τα μωρα τους, κατι που οι ιδιοι οι Ελληνες δεν κανουμε. Μπαινει λοιπον και μια κοπελα μαζι με το γυρω στα δυο ετων μωρο της. Με κοιταει και μου χαμογελαει. Της χαμογελαω πισω. Με πλησιαζει και μου δειχνει διστακτικα την αδεια θεση διπλα μου. Εγω σαν απαντηση κανω χωρο και της κανω “ναι” με το κεφαλι μου. Χαμογελαει ξανα και καθεται βαζοντας το μωρο στην αγκαλια της. Το μικρο αγορακι με κοιταει και εγω του κανω γκριματσες κανοντας το να γελασει. Τα ματια της γυναικας τωρα αρχιζουν να λαμπουν απο χαρα. Το παιδι εχει μια πολυ μεγαλη ουλη στο ματι η οποια φαινοταν αρκετα φρεσκια. Μολις καταλαβε πως την κοιτουσα η γυναικα μου εξηγησε με νοηματα πως χτυπησε φιλοντας το ματι του παιδιου της στο τελος της ιστοριας. Επειδη ενιωσα πως την εφερα σε ασχημη θεση γυρισα το κεφαλι μου προς το παραθυρο αλλα δυο λεπτα αργοτερα ενιωσα κατι να με ακουμπαει. Γυρισα να δω και ειδα το παιδακι να μου πιανει το χερι. Εγω χαμογελασα και αρχισα να τριβω το χερακι του. Τοτε η κοπελα με επιασε απο τον ωμο και αρχισε να με χαιδευει κλαιγοντας με ενα τεραστιο χαμογελο στο προσωπο της. Την αγκαλιασα. Τωρα κλαιει με λυγμους. Εφτασε στην σταση της. Σηκωνεται με το μωρο στην αγκαλια της και πρισπαθει να σκυψει για να παρει τον σακο της. Της τον σηκωσα και της τον εδωσα στο χερι. Μου εριξε αλλο ενα απο τα τοσο ειλικρινη χαμογελα της και ακουμπησε το χερι της στο στηθος της κανοντας μου “Ευχαριστω”. Κατεβηκε απο το λεωφορειο και περιμενε να φυγει το λεωφορειο μου χαιρετοντας με, ακομα κλαιγοντας. Και εκει ειναι που ολα εβγαλαν νοημα. Τοσο καιρο αναρωτιομουν γιατι δεν τους θελουμε. Γιατι ειμαστε κτηνη και η ανθρωπια μας χαλαει την αισθητικη, για αυτο. Ολα αυτα δεν τα γραφω για να μου πει κανεις μπραβο, το μπραβο μου ηταν το αγγιγμα ενος παιδιου το χαμογελο μιας κοπελας. Τα λεω για να σας πω πως γαμω την τρελα μου δεν ζητανε πολλα, δεν θελουνε το σπιτι μας ουτε την δουλεια μας. Αλληλεγγυη θελουνε. Την εχουμε;
