Pencere Ardındaki Yağmur
Soğuk bir günde yine
Yağmur damlaları bırakırken kendini camın kenarından,
Ellerimi kendi nefesimle ısıtıyorum.
Üstümdeki battaniye kayarken omuzlarımdan,
Tutamadığım gözyaşlarım gibi
Bir pencereden bakmışım sana.
*****
Müzik sesi yağmur sesine karışırken,
Duyduğum şey ikisinin arasındaki en güzel tonlardan.
Elimdeki kahve bardağını ağzıma götürürken,
Dudaklarımı yakan sıcaklığı seviyorum bu kış gününde.
Ve o bahçenin ortasında oluşmuş gölcüğü
Kahvenin sıcaklığından bakmışım sana.
*****
Işığın loşluğunda elimde tuttuğum kitap,
Gözüm kelimelerinde bir şeyler arıyor umarsızca.
Anlatılmak isteneni anlamıyor kafam.
Aklım, pencerenin ardındaki yağmur altında ıslanmakta çünkü
Işığın düğmesi ve kitabın kapağı kapanıyor aynı dokunuşumla
Yazarın gözünden bakmışım sana.
*****
Dışarısı, içerisi karanlıkken bir başka oluyor.
Her şey daha net sanki,
Parmağımı buğulanmış cama değdirince.
Gözüm bir şeye odaklanırken ileride,
Gök gürültüsüyle doğruluyorum yerimden.
Gecenin karanlığından bakmışım sana.
*****
Başım yumuşak bir yer ararken omzumda,
Gözlerim uykuyla buluşmak için ayrılıyor yağmur havasını seyretmekten.
Pervazın kenarından gelen soğuk büzülmeme sebep olurken,
Şimşeğin aydınlığı vuruyor içeriye.
Göz kapaklarımın ağırlığıyla yüzümdeki aydınlanmayı hissediyorum son kez.
Uyku sarhoşluğundan bakmışım sana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN GERİYE ( Şiir Durağı)
PoetryŞiir, insanın kendine ve etrafına farklı bir gözle bakması için açılan bir pencere gibidir. O pencereden ne kadar sık ve ne kadar yakından bakarsak kendimizi o derecede sonsuzluğa açılan bir dünyada buluruz. Bu dünya hissettiklerimizi ilk anlayabile...
