SEVDANIN RENGİ

BAŞKA BİR ZAMAN DA

Derin bir iç çekti hazan . Artık kalbimin sesi o kadar çok çıkıyordu ki , yüreği o kadar çok acıyordu ki , onun kalbi yağız dedikçe , yağızın yanında hep farahı görüyordu . Bu akşam da yalıda yemek verilecek ve o yemekte hazan ve sinanda olacaktı . Ne galipti de mi ? Sevdiği adam kendi sevdiğini babasıyla tanıştıracaktı. Aylar öncesine gitti aklı , yağızın gözünün önünde sinanı öpmüştü hazan ve kalbi sonra da onları barıştıran bu adama aşık olmuştu . Yağız ise faraha delicesine aşıktı . Artık hiç birşey düşünemiyor aklındakileri çıkarıp atmak istiyordu . Ve en önemlisi bu aileden tüm bağlarını koparmak karar vermişti hazan çekip gidecekti buradan ilk baş sinandan ayrılacaktı sonra ecesine ve annesine veda edip gidecekti . Yağızı bırakıp . Bu hayatta uğruna ölmeyi bile göze aldığı adamı bırakıp gidecekti ve yağız hiçbir zaman onu sevdiğini bilmeyecekti. Keşke dedi bir an bir kaç ay öncesine gidebilsek basketbol oynadıkları Ana , yağızın gülüşü geldi o an aklına , sonra kendisinin mutluluğu , yağız olduğu her anın huzur ile dolduğu  , burukça gülümsedi artık o anlar da olmayacaktı kalbinde . Bu bile yasaktı kalbimin en küçücük yerine . Bunları düşünürken kapattı gözlerini yine yağız ile geçildiği kısa ama mutlu anlara gitti kalbi !!!

*******

Yağız evde sinirden deliye dönmüş faraha bakıyor , Farah ise yağızın kalbinin acısını her hissettiğinde üzülüyordu . Çok aşıktı arkadaşı hiç olmadığı kadar çok . Yanlış zaman da sevmişti hazanı , yanlış zamanda sevmişti hazan yağızı ve en kötüsü de  kurtalamıyordu bu ateşten yağızı . Yağız her geçen gün bu ateşe daha çok yaklaşıyordu . Burukca baktı arkadaşına eli ellerini buldu bir şeyler demek istiyor ama beceremiyordu. Bitecekti bu akşam tüm oyun , herkesin içinde numaradan kavga edilecek ve son bulacaktı sonra da yağız amarikaya geri dönecekti. Peki kalbini yağız kalbini burada bırakabilecek miydi ? Bu kadar güçlü müydü yağız ? Aşka kafa tutacak kadar ?

Yağız derin bir nefes alıp karşısında ki kadına baktı içten bir gülümseme aldı yüzünü aynı şekilde farahta içten gülümsemeyle karşılık verdi arkadaşına ve bir anda sımsıkı sarıldı iki genç tıpkı çocukluk zamanında ki gibi , iki çocuktu şuan ikisi de amarikada yanlız kalmış iki çocuk . Bir süre sonra yağız geri çekildi . Gözleri doldu farahın kalbi acıdı bir kez daha arkadaşına yardım  edemediği için yağız burukça gülümseyip " son kez görmek istiyorum onu Farah " dedi . Farah derin bir iç çekip elinden tuttu o zaman evime gel dedi kısık sesiyle . Yağız da kafasıyla cevap verdi . Aile yemeğinden önce son Kez görmek istiyordu onu yasak olduğunu bile bile koyu kahve gözlerine bakmak istiyordu .

.........

Farah içeri girmiş anahtarı köşeye bıraktı "hazan biz geldik" diye bağırdığında hazan az çok kimin ile geldiğini anladı bir kez daha acıdı kalbi . Yüzüne sahte bir gülümseme ekleyip solona geçerek " hoşgeldiniz " dedi . Uzaktan da olsa sevdiği adamı görmek güzeldi . Farah ise numaradan  mutfağa girip bir şeyler aramaya başladı ve hemen mutfaktan çıkıp markete gidiyorum diyerek ikilinin. Cevabını beklemeden çıktı amacı bu iki aşığı yalnız bırakmaktı .

Hazan isteksizce Yağıza yaklaştı son görüşüydü onu şimdiden ne çok özlemişti . Başka bir zaman başka bir yerde olsaydı dedi bir an sonra ilk tanıştığı ana gitti aklı bıçak atmıştı yüzüne yağızın yüzünün izi kalmamıştı belki ama çok acımış mıydı canı ? Annesi ölmüştü o gece yüzünün acısı bile aklına gelmemiştir diye düşündü bir an . Daha da çok yaklaştı sevdiği adama eli kendinden izin almadan yağızın yüzünü buldu ve ağzından o kelime çıktı " çok acıdı mı ?
Yağız farkında olmadan hazanın elini öpüp ona baktı , daha sonra hazanın sorusuyla ilkirdi ve kendisine geldi . " Ne " diye bildiğinde hazan çoktan kendini toplamıştı . Kekeleyerek "yok birşey " diyip kendini toplamaya başladı. Yağız ise daha fazla burada kalmasının bir anlamı olmayacağını anlayıp oradan ayrıldı . Bu sondu dedi bir kez daha , kaçıncı defa söylemişti bunu kendine artık saymayı bırakmıştı .

Akşam olmuş herkes yemek yemek için masaya oturmuştu. Ece bir ablasına bakıyor bir Yağıza bakıyordu . Öyle çok istiyordu ki ikisine de siz birbirinize aşıksınız demeyi ama bir türlü diyemiyordu. Sonra gözleri sinanı buldu bir galipti adam .

Yağız ise faraha mesaj atıyordu . Hemen oyununu oynayıp gitmek istiyordu buradan daha fazla dayanamıyordu bu acıya . Farah tam oyuna başlayacaktı ki Sinan bir anda ayağa kalktı ve hazanın yanına geldi . Ve hazanın da kalkmasını sağladı.

Hazan şaşkınca karşısında ki adama bakıyordu . Sinan bir iki birşey söyledi ama hiç bir şey anlamıyordu çünkü odak noktası yağızdı gözleri dolmuştu genç adamın . Okyanus gözleri tılsıma bulanmıştı şimdi . Hazan nefes alamadığını hissetti bir an yağız ise daha fazla bu ortam da duramadı ve kendini dışarı attı . İlk kez bu kadar çaresizdir yağız o gün o mezarlıkta bile bu kadar çaresiz değildi . Sevdiği kadın hazan evlenme teklifi almıştı hem de kardeşinden , bir kaç damla yaş aktığını gördü yağız hazanın gözlerinden mutluluktandır dedi bir an sonunda hayalinde ki adam evlenme teklifi etti diye bağırdı ve elini duvara vurdu o kadar sert vurmuştu ki son kez baktı yalıya yapamazdı daha fazla kalamazdı çekip gitti oradan hiç kimseyi düşünmedi ilk defa , yağız egemen yorgundu artık kalbi de nefesi de yorgundu . Mutlu muydu acaba hazan peki ya Sinan . Mutlulardır dedi bir an senin sayende sen kendi ellerinle verdin sevdiğin kızı diye bir kez daha vurdu duvara , sonra bir kez daha ve sonra bir kez daha ......

Kapı sesiyle ilkirdi yağız ve elinin acısıyla kendine geldi . Kapıyı açtığında da karşısında Ece vardı . Şaşkınlığını atamamıştı ki Ece içeri doğru itti yağızı , yağızın şaşkınlığı daha da büyümüş ne olduğunu anlamaya çalışıyordu .

"Mutlu musun dedi bir anda Ece Sinan ablama evlenme teklifi ederken mutlu oldun mu ?"

Bu sözlerle daha çok canı yandı yağızın boğazı düğümlenmiş karşısında ki kadına bakıyordu . Ece ise gözlerinden yaş akmasına izin verdi . " Ablam dedi bir anda , sana aşıktı yağız , senin gözlerine , senin merhametine , senin bakışına ve biliyor musun senin onu sevdiğini bilmediği kadar da kördü tıpkı senin gibi . "
Yağız yıkılmış şekilde Ece'nin ne dediğini anlamaya çalışıyordu sonra bir an aklı mezarlığa gitti ne demişti hazan " ben daha kendine bile yüksek ses ile söyleyemedim

" Ece biraz daha yaklaştı Yağıza ben geç kaldım dedi bir anda eğer daha önce Anlasaydım ablamın duygularını işte o zaman " devamını getiremedi sözünün ve eline bir kağıt verdi " üzgünüm yağız çok geç kaldık " dedi ve gitti yağız kağıdı açtığında okyanus gözlerinden çoktan yaşlar akmıştı bile

"Belki başka bir zaman da başka bir anda olsaydı herşey farklı olurdu yağız sana bu kadar geç kaldığım için affet yapamazdım sana bu kadar aşıkken gözlerinin içine bakıp kardeşine evet diyemezdim . Beni sevdiğini bu kadar geç anladığım için affet beni , senin sevgine çok geç kalan hazan ....

1 yıl sonra

Aradan bir yıl geçmiş bu bir yıl yılda herşeyi değişmişti . Yağız tüm gerçekleri Sinan'ın ağzından öğrenmişti . Evlatlık olduğunu , bir kez daha kalbi acımıştı genç adamın ama alışıktı bunu da kısa süre de yenmişti genç adam ve kendine yeni bir iş kurdu kısa sürede çok başarılı bir iş adamı olmuştu . Bugün de Antalya ' daydı çok az kalmıştı . Hayatının anlamı olduğunu anladığı kişiye çok az kalmıştı .

Hazan derin bir nefes aldı " bu saatte ders mi olur müdür bey ' diyerek söylendi ve salona girdi . Gözleri gördüğü kişiyle şaşkına uğradı rüya da olduğunu düşündü bir an taki  yaklasana kadar , kokusu ne çok özlemişti bu adamın kokusunu bir ömür bu kokuyla kalabilirdi . Düşüncelerinden ise yağızın " merhaba ben yağız "cümlesi sıyırdı . Hazan yağızın  ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışırken yağız yaklaştı

"Başka zaman başka an ve bambaşka bir yer benim ile bu macelaya var mısın hazan ? Yaşayamadığımız aşkı yaşamaya var mısın ? Dediğinde hazan mutluluktan ağlıyordu ve bir anda kokusuna hasret kaldığı adama sarıldı

"Başka zaman ,başka an , başka yer ben seninle her şeye varım yağız " dedi.

Huzur bulduğu limana daha da sarıldı . İkisi de geç kalmıştı belki ama aşk onları bırakmadı ..