Beklenmedik Gün

1. BÖLÜM: Neredeyim ve kiminleyim ?

Kendime yeni yeni gelmeye başlıyorum galiba! Neredeyim? Kiminleyim? Neden burdayım hiçbir fikrim yok sadece tir tir titrediğimi biliyorum. Sadece korktuğumu biliyorum. Başım fazlasıyla dönüyor, ayağa kalkamıyorum. Ama bir dakika burası fazla karanlık ve ben karanlığı sevmem korkarım. Şuan hayatımda yaşadığım en korkunç an. İnsan bazen hayatta başına gelecekleri bilemiyor, her ne yaparsak yapalım 1 saat sonra ne olacağını bilemeyiz, bilsek zaten yaşanacak hayatımız olmaz.

Düşünsenize dün yatağımda uyuyorum ve" yarın kaçırılacaksın Dolunay Akça "deniyor. O zaman ne olurdu yaşamak anlamlı olur muydu? Hayır olmazdı. Burası eskimiş bir eve benziyor , duvarlar beyaz renk fakat kenarları kararmış. Kahverengi eskimiş tek kişilik bir koltuk ve birde bağlı olduğum sandelye var. Bağlı olduğum sandelye cama uzaktı bu yüzden camdan dışarıyı göremiyorum. Adım sesleri duyuyorum, kaba bir ayak sesleri git gide daha da yaklaşıyor korkudan gözlerimi sıkıca yumdum birinin gelmemesi için yalvarıyordum. sonra gözlerimi açtım ve yanımda, gelmişti!

Önce ışıklar açıldı ve karşımdaki adamı daha önce hiç görmemiştim. Kaşları çatıktı, üzerinde siyah bir poltosu ve siyah bir pantolonu vardı. Filmlerde izlediğim mafyalara benziyordu. Daha da fazla titremeye başladım. Adamsa hiçbir şey yapmadan boş boş bana bakıyordu, ruhsuz gibiydi. Bi an yaşadığım şeyin rüya olması için dua etmeye başladım ama değildi, korkum bütün bedenimi sarmıştı.

Adama baktım. Yavaş yavaş yaklaştı bana, dikkatlice süzdü sonra konuşmaya başladı. "Meraba tatlı hanımefendi " Ben birşey söyleyemiyordum. Ağzımdan bir kelime dahi çıkmıyordu korkudan olsa gerek. Adam daha da yaklaştı "Aa hadi ama bi merhaba demiyecek misin?" titreyen sesimle "ned- nede- neden burdayım ben" dedim. Gözümden ufak ufak yaşlar gelmeye başladı. Adam ise beni öyle görünce sadece sırıttı. Bazı anlar hayatına öyle bir anda girer ki insan ne yapacağını, nasıl davranacağını bilemez. Bende öyleyim...Burada benim ne işim vardı? Ben en son okuldan çıkmamış mıydım? Ne ara buraya geldim? Diye kafamda yüzlerce soru vardı.Ama şuan zirvede olan duygum KORKUydu.

İçeri biri daha geliyor sanırım topuklu ayakkabı sesleri geliyor. Kaç kişiydi bunlar böyle? Ben ne yapacağım bilmiyorum çok çaresizim. Kim beni niye almıştıki? Niye kaçırmıştı ki?Ve Kadın kapıyı açıp odaya girdi. Üstünde kırmızı bir palto vardı. Aynı adamdaki paltoya benziyor hatta aynısı diyebilirim sadece renkleri farklıydı. Saçları dağınıktı yüzü makyajdan belli bile olmuyordu. Bide gözlükleri vardi renkli cam olanlardan. Oldukça pavyondan fırlamışa benziyor. Kadın sesli bir kahkaha patlattı. Ben ise korku dolu bakışlar atıyordum. Kadın yanıma yaklaştı kulağıma eğildi ve "neden buradasın bilmek istiyorsan sabırlı ol zamanı gelince öğreneceksin tatlımm" dedi. Ben donmuştum sanki. Bide gevşek gevşek konuşuyordu tatlımm felan..

O an birşey farkettim benim üstüm değişmişti lan bana makyaj mı yapılmıştı ama neden, neden makyaj? Kendi kendime sorular sorarken bir an cesaretimi toplayıp konuştum "benim bu halim ne ? " oha şuan şoktayım nasıl becerdim böyle korkusuzca söylemeyi. Adam yavaşça odadan çıktı. Kadın ile ikimiz kaldık . "Seni bu hale soktuk çünkü... zamanı gelince öğrenirsin."Delirecektim cidden kafayı yiyeceğim hangi zaman? Ne zaman? Resmen dalgayla söylüyordu ben neden burdaydım? Ağlayacaktım az kalsın ama kendimi sıktım karşımdaki şerefsize, şerefsizlere güçlü görünmek istiyorum. Nasıl olacaksa ? Ama ne yapıp edip burada güçlü olmak zorundaydım eğer zayıf olursam buradan kurtulmam zorlaşırdı. Deli gibi merak ettiğim tek bir soru vardı. Niye beni buraya getirmişlerdi? Fazla yorgundum uyumak istiyordum ama böyleyken uyuyamazdım.

Kadın yine yanıma geldi gözleriyle beni yiyecekti resmen uzun uzun baktı dikkatlice baktı . "fazlada güzelmişsin yazık oldu kaç yaşındasın sen bakalım?" Cevap vermek istemiyordum ona neydi güzelsem güzelim çirkinsem çirkin yaşımdan felan ona neydi ? Cidden git gide geriliyordun, bunalıyordum. "18 yaşındayım ama sizi ilgilendirdiğini düşünmüyorum "dedim. " Bence ilgilendireceğini düşün tatlım 18 mi?güzel bir yaştır " dedi. Bu dalgamı geçiyordu ."18 yaşındayım evet güzel bir yaş ama bu güzel yaşımda burda olmak fazla kötü." Sakin olmaya çalışıyordum ama başaramayacaktım galiba. Kadın cevap vermedi. Odadan çıktı ve kapıyı kilitledi . Bense kadın çıktıktan sonra ağlamaya başladım. Biraz uyumaya çalışacaktım yoksa böyle düşünmekten kafayı yerdim.