T.O.P's POV
"S-sorry TOP." Pagpapaumanhin sakin ni Jessica.
"it's okay. Kailangan ko na mauna ah sorry." Nagpaalam na ako sa kanya at nagmadaling pumunta sa kotse ko susundan ko sana sila kaso nawala nalang sila. Ang bilis kasi magdrive ni dara eh. Kinuha ko ang phone ko at dinial yung number ni minzy..
"hello oppa? Bakit?" tanong sakin ni minzy. Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya kaya..
"Minzy~aah.. aahm kasi ano eeh"
"alam ko na yan si BOM na naman?" tanong niya sakin.
"aahm oo eh, okay lang ba siya?" concern talaga ako sa kanya.
"OO, naman sobrang saya nga niya eh nakikipagkulitan samin kanina, may problema ba?" paliwanag at tanong sakin ni minzy.
"A-ah eeh, wala naman sige salamat sa time. Sorry sa istorbo." Oh well sino nga ba naman ako kay bom besides may taeyang na siya. Pero -urgghh hindi pa rin ako makapanali hanggat hindi ko siya nakikita na okay lang talaga siya. I feel guilty nakakainis bakit andoon rin sila sa lugar na yun?sinasadya ba talaga ng tadhana yun?
Nagdrive nalang ako pauwi sa dorm. At hindi pa ako nakakarating sa dorm nakita ko naman si taeyang nagmadali siyang sumakay sa kotse niya.
Hindi kaya magkikita sila ni BOM? Okay susundan ko sila. Gusto ko magsorry kay bom, hindi pa ako nakakahingi ng sorry sa kanya, buhat nung dumating sila dito ni taeyang.
Pinauna ko na muna si taeyang na makaalis at medyo nakikita ko pa naman siya kaya sinundan ko na rin siya. Tumigil siya sa tapat ng dorm ng 2ne1 at tama nga ang hinala ko si bom sumakay sa sasakyan ni taeyang. Sinundan ko na sila ng sinundan hanggang sa..
Makarating na kame dito sa isang Park. Agad ko naman pinark yung kotse ko at sinundan sila. Nagtago ako sa isang malaking puno para hindi nila ako makita.
Medyo malayo rin yung pwesto ko kaya hindi ko marinig pinaguusapan nila. Pero tanaw na tanaw ko naman ang ginagawa nila. Nakita kong sumandal si bom kay taeyang at maya-maya pa niyakap niya si bom.
Nakita ko ang mga pagpatak ng luha ni bom. Ang sakit ayaw kong nakikita siyang umiiyak. Ako ba ang dahilan kung bakit siya umiiyak? 'No. TOP 'wag kang assuming sino ka para kay bom'.
Maya-maya pa ng konti at tumayo na rin sila. Nakita ko naman na ayos na siya at nagkukulitan sila sa daan. Teka saan ako dinadala ng mga paa ko.may sariling buhay ba itong mga ito? Hindi ko mapigilan yung paglakad ko, para bang may magnet sa paa ko na hinahatak papunta sa kanila.
Kaya naman andito ako sa harapan nila at hindi nila ako napansin ng biglang napabump sakin si taeyang..
"S-sorry. T-TOP? Ano ginagawa mo dito?" gulat na gulat na sabi sakin ni taeyang.
"BOM, can we talk?" hindi ko pinansin si taeyang. Si bom naman tila nakatingin lang sa lupa.
"TOP? I said why are you here?" seryosong tanong sakin ni taeyang.
"Gusto ko makausap si bom, please taeyang?" pagmamakaawa ko sa kanya.
"O-okay, you may start now!!" seryosong tingin niya sakin ni bom.
"wait, what? Pwedeng tayong dalawa lang?please" pagmamakaawa ko sa kanya. Tumingin naman siya kay taeyang. Tila iniintay yung sagot niya.
"Okay.Fine!!just take care of her." At tumingin naman siya kay bom.
"b-but y-youngbae?" seryosong sabi ni bom kay taeyang.
BINABASA MO ANG
Missing You..
Romance"It's only after someone is gone do you realize how much you miss them" This is my first story na ginawa sana magustuhan nyo :) sorry sa mga kakaibang mga character nila dito ah. :) iniba ko yung mga lifestyle nila ng kaonti lang naman hehe. please...