Unknown (On-Hold)

Part 2

-The Story Of the Woman-

"Arrghhh" tinakpan nya ang kanyang mukha gamit ang dalawa nyang kamay.

*Splash*

Ang tubig na napatalsik sakanya nang dumaan ang bus sakanyang harapan.

Basang-basa na sya ngayon, isama pa ang malakas na ulan. Napayuko sya. Napakamalas talaga ng kanyang buhay sa mundong ibabaw. Kung pwede nga lang matanong ang sino mang makakasagot sa tanong nya kung bat nabuhay pa sya sa mundo ay matagal na nyang itinanong iyon.

Ano ba namang silbi ng kanyang buhay? Lahat ng kamalasan ata sa mundo ay ibiniga na sakanya.

Isa syang matabang babae na maihahantulad na sa isang baboy talaga. Hindi rin sya katangkaran na nagpa-pangit sakanya lalo. Para syang pinatabang chorizo sa kanyang katawan. Maikli ang kanyang buhok na hanggang leeg nya lang. O kung may leeg ba talaga sya.

Napakarami nyang pimples sakanyang mukha. Na halos wala ng space ang hindi pa nalalagyan nito. Naka-glasses rin sya sa kadahilanang malabo talaga ang kanyang mata.

Hindi rin katangusan ang kanyang ilong. Singkit naman ang kanyang mata at manipis ang labi.

Sa kabila ng kanyang itsura, maputi naman ang kanyang kutis. Yun lang ang kanyang maipagmamalaki. Wala syang kahit anong maisasaway sa kanyang balat. Wala itong kahit na anumang bahid ng galos o marka na galing sa sugat. Wala syang maipipintas sakanyang buong balat.

Ngunit pagdating sa hugis ng kanyang katawan, ang kanyang mukha. Kulang nalang ay matakot sya sakanyang sarili.

Nanatili syang nakayuko at naliligo na sa ulan.

"It's too far to go home and change. I don't have enough money or time to buy new clothes. What do I do now?" She thought while crying. Hindi naman ito mapapansin ng mga tao na umiiyak sya dahil sa naliligo parin sya ng ulan.

Hanggang sa nabangga nya ang mga naka-hang na damit mula sa isang shop.
Natigil sya't tinignan ang shop.

'Lucky Laundry'
Pangalan ng shop.
Napatingin sya sa pintuan, saka pumasok.

"Hello?" Saad nya sa loob.

"Excuse me, are you guys open?" Tanong nya.

Ngunit napansin nyang walang katao-tao mula rito.

"Are you here for an alteration?" Biglang may nagsalita sakanyang likuran.

Napatingin sya dito.

"Uhm. Not for an alteration" sagot nya dito.

Naalala nya ang nangyari kanina. Ang hindi nanaman pagtanggap ng inaaplayan nyang trabaho.

"I totally screwed up. What should I say to mom this time" isip nya.

"Number 107, Miss. Iris Lee! I see you have a good GPA! Do you have any hobbies, Miss. Lee?" Tanong ng interviewer sakanyang katabi.

Numero 108 sya at kanina pa sya hindi mapakali sakanyang upuan.

"Number 108. It looks like you...hmmm" Natense sya bigla ng tinawag na ang kanyang numero ngunit tinignan lang sya nito saka bumaling sa ibang numero na katabi nya lang rin.

"Number 109...." Baling nito sa iba.

Napayuko nanaman sya.
Kapag ganyan, hindi nanaman sya tanggap. Lagi syang binabalewala kapag nakita na ang itsura nya.