Sessiz

Yarış

        Medyada Demir'in arabası

      Birinci dönem bitmişti ve karnem pek iyi sayılmazdı.Takdir belgesi alsam bile düşe kalka olmuşu bu.Her neyse önümde kocaman bir on beş gün vardı.Doya doya uyumak,eğlenmek ve bal gözlüyle uğraşmaya yeterdi.Sabah kahvaltıdan sonra koşarak evden çıktım.Aksi takdirde annemin gazabına uğramam an meselesiydi.Zaten karnem nedeniyle müthiş bir şekilde tartışmıştık.Çocuklarla buluşacağımız kafeye geldiğimde içeri girip boş masalardan birine oturdum.Bir kaç dakika sonra Batu ve Demir geldi.Yanıma oturan Batu"En sevdiğim uykucu nasılmış?"dedi.Dudaklarımı büzüp"Kötüyüm.Dün annem ile aşırı derecede kavga ettik.Resmen ağzıma etti."diye cevapladım sorusunu.Karşımdaki sandalyeye oturmuş olan Demir "Bu gece otoban da araba yarışı var geliyor musunuz?"dedi.Gözlerimin parladığına emindim.Ama aklıma gelen şeyle yeniden yüzüm düştü."Annem..."diye mırıldandım.Bu sırada Gece gelmişti.Can da onun arkasından gelirken tam olmuştuk."İzin alma işi ben de "dedi Batu.Ciddedn tatlı çocuk moduna geçerse izin alabilirdi."Sağol Batu sen olmasan ne yapardık?"dedim sitemle.Batu omuz silkip o sinir bozucu cümleyi söyledi."Yarışa gitmezdin kanka."Can onun kafasına vururken Gece göz devirmekle yetindi.Montumun cebindeki telefon titrediğinde elime aldım.Gözlerini hak etmeyen asalaktan mesaj vardı.Yine kesin klişe olacak diye düşünürken mesajı açıp okumaya başladım.'Tatilde umarım beni özlersin sessiz ,anormal ve hala adını bilmediğim güzellik.Bari adını söyle de öyle hitap edeyim.Mesajına göz devirip cevap yazdım.'İsmime gerek yok baş harfim Asya!'Mesajı gönderip telefonumu yeniden montumun cebine koydum."Sen Asya?"diyen Gece'ye dönüp"Hı?"dedim."Ne içersin?"Saçlarımı geriye doğru atıp"Ben sıcak çikolata alayım."diyerek olaya açıklık getirdim. Beş dakika sonra içeceklerimiz gelmişti .Sıcak çikolatamı yudumlarken dışarıdaki çocuğa baktım.Soğuktan kızaran burnu ile çok tatlı görünüyordu.Yüzündeki ifadeye göre  elini tuttuğu annesi ona istediği şeyi almamıştı.Kafeden sonra fazle beklemeden eve gittim ve annem Batu'ya izin versin diye odamı temizledim.Aklıma gelen fikirle sırıtarak mutfağa ilerledim.Bilgisayarımdan en sevdiğim şarkıyı açtıktan sonra annemin en sevdiği pastanın malzemelerini çıkarttım.Daha pastanın kekini karıştırırken her tarafımı pisletmiştim.Çalan kapıyı umursamadan keki çırpmaya devam ettim.Kapı ısrarla çalmaya devam edince sinirle mutfaktan çıkıp kapıya yöneldim.Sinirle açtığım kapının diğer tarafında bal gözlüyü beklemediğimden büyük bir şaşkınlık krizi geçirdim.Sırıtarak kapının pervazına yaslanıp beni izlemeye başladı.Yanında geldikleri ilk gün laf soktuğum çocuk vardı.İlk şaşkınlığımı üstümden atıp bal gözlüye döndüm."Ne işin var burada?Adresi kim söyledi?"Hafifçe dikelip"Annen gönderdi.Tuhaf bir şekilde davranışlarının değiştiğini ve bizim sana bakıcılık yapmamız gerektiğini söyledi"dedi.Kaşlarımı çattım."Siz benim annemi nerden tanıyorsunuz?"Kollarını göğüsünde birleştirip"İçeri al da konuşalım işte"dedi yanındaki çocuk .Sıkılmış gibi duruyordu.Sanki bu işi yapmak istemiyor gibi.Kapının kenarında durup içeri geçmelerini bekledim.Kapıyı örtüp yanlarına gittiğimde sanki evi isimleri gibi biliyormuşçasına salondaki koltuklara oturmuşlardı.Karşılarındaki koltuğa oturduğumda bal gözlü hala beni izliyordu."Manzaran nasıl?"dedim alayla."Harika ama biraz unlanmış"Göz devirdim.Mutfağa yeniden dönüp pastaya devam ederken buraya cidden neden geldiklerini düşünüyordum.Merakla annemi aradım.

"Efendim kızçem?" 

"Anne neden Batu'yu ya da Demir'i göndermek yerine bunları gönderdin?" 

"Kızım onları göndersem sen sözlerini dinlemezdin ki?Hem bak o çocuklar çok efendi?"

"Of anne ya!"

"Bağırma bana!"

 Telefonu suratıma kapatan anneme bir şey diyemeden öylece kalakalmıştım.Olduğum yerde zıplarken cidden davranışlarımın değiştiğini düşündüm.Sessiz ve psikopat Asya gitmiş yerine hep laf sokan ,gıcık bir kız gelmişti. Yeniden eski halime gelmem gerekiyordu.Ama nasıl?