KENDİMİN KATİLİYİM

Kendini Öldür.

      Hadi başlayalım.
      Tahmin ediyorumki hayattan bıktın. Bir kaç dostun ve gereksiz birçok arkadaşın var. Herşeyi değiştirmek istiyosun bıktın falan filan peki bir soru;
     Cesaretin varmı?

Hayallerin korkularının hemen ardında. Korkularını yenmenin en iyi yolu yüzleşmek falan değil saçmalama o kadar cesaretin olsa şuan bu durumda olmazdın. Cesaretin yok ve başarmak istiyosun.

      Basit bir yolu daha var. Onları öldürmek. Yarattığın korkuları sen öldürebilirsin. Başka birinden medet umarak başaramazsın. Kendi başınasın ailen yok dostların yok. Tüm güç sende bağımsızsın. Bak düşüncesi bile rahatlatıcı. Bu durumda bunu başarman lazım bağımsızlık çünkü bir yere bağımlıysan bir boku beceremezsin. Sana duymak istediklerini söyleyip geçiştirirler. Sende inanmasanda haklılarmış gibi yaparsın.
    
      Sistem bu şekilde işledikçe ve sisteme bağlı kaldıkça buna alışırsın. Alışkalıklar vazgeçilmesi en zor zevklerimizdendir. Boşvermek, olur ya demek, uyan uyan sende bir bağımlısın. Başkalarının yalanlarına bağımlı birinin yalanlarına bağımlı farklı bir kişi. Başarmak istiyosan sistemden çıkmalısın. Özgür olmalısın.

      Hayaller bizi var eden manevi meteryaller bir nevi bağımlısıyız ihtiyacımız var. Ama gerçek seni sen yapan metaryeller yol gösteren ve yardımcı olan. Uyanma vakti kabullenme ve herşeyi düzeltme vakti. Korkulardan bahsetmiştim işte önce bunlardan kurtulman gerek.

            ÖLDÜR KENDİNİ

Korkularınla beraber bağımlılıklarınla beraber vasat yaşantınla sıkıntılarınla gerekirse hayallerinle öldür. Yeni bir sayfa açmak değil bu. Bu bahsettiğim kitabı yakmak. Her zamankinden daha fazla cesarete ihtiyacın olacak daha fazla hırsa daha fazla şarkıya. Nasıl başaracağım bunu dediğini duyar gibiyim. Benim kendi katilim olma hikayeme gelelim o zaman.

                        Bir sonraki bölümde.