Fantaisie en Réalité

Chapter 2

Nagmulat ako ng mga mata. Masakit ang buo kong katawan ngunit nagawa ko paring tumihaya. Nararamdaman ko ang hapdi sa aking mga balat dulot ng sinag ng araw.

Unti unti kong iginalaw ang aking mga kamay sunod ang mga paa. Sh*t This pain is killing me.

Ng makaupo saka ko napagtanto na nasa pangpang ako ng kung anong lugar. Pero tila pamilyar saken ang lugar na ito.

Da*m. The chopper crashed.

Dahan dahan akong tumayo. Inihakbang ko ang mga paa ko. Sh*t its hurt. Nagpatuloy ako sa paglalakad. Pinulot ko ang mga gamit na kasama kong natangay sa pangpang. Im searching for Mang Roldan but he was not here. Ipinagdarasal ko na sana napadpad lang sya sa ibang lugar. Wala sanang nangyaring masama sa kanya.

Paika ika man ay naglakad ako. I dont know where to go. Tila ako lang ang tao sa lugar na to.

Napabuntong hininga ako ng masulyapan ko ang bag pack ko sa hindi kalayuan.

Tsk. Halos wala ng laman. Isang Tshirt, dalawang short at undies nalang. Mula sa mga pockets ay nakapa ko ang cellphone ko. Da*n this is not water proof.

Dahil katanghaliang tapat ay nagdesisyon akong humanap ng masisilungan. Mayamaya ay lilibutin ko ang lugar na ito. Magbabakasakali na hindi lang ako ang tao sa Isla na to.

---

Dulot ng pagod ay pasalampak akong napaupo sa tila maliit na kweba. Napagod ako sa paglilibot sa buong isla. Dahil sobrang lawak ng nasabing lugar sa pakiwari koy wala pang 1/4 ng isla ang napuntahan ko.

Wala ni isang bakas na may kasama ako sa lugar na ito. Marahil bukas sa kabilang dereksyon naman ako pupunta.

Pagod narin naman ako kaya ipagpapabukas ko nalang ang paglilibot.
Malapit naring dumilim. Marahil ay mag aalasingko na ng hapon.

By tommorow siguro ay malalaman na ng company na nag crashed ang chopper o baka nga alam na nila. Bago kami bumagsak ay narinig ko na tinatry ni Mang Roldan na kontakin ang company.

I just need to wait.

--

Nagising ako sa malalakas na tunog ng alon. Gutom na ko. Pero wala naman akong alam na pwedeng kainin. Im not used to this. Tsk. Napakatagal naman nilang hanapin ako.

Tumayo ako at pumasok sa kagubatan. Sa mga napapanood ko na tulad ng nangyari saken ngayon, kumukuha sila ng mga prutas. So I will do the same.

Minutes later.

Wala akong napala. May nakita man akong prutas ay hindi ko makuha. Bukod sa mataas ay hindi ko rin alam kung makakain ba.

Waah. I want to cry. I hate this. Bakit napakatagal nila. Bakit hindi pa nila ko matagpuan. Tsk.

*kwbddkwobbjw*

Kumukulo na talaga ang tiyan ko. I really need to put something into my stomach.

Naghanap ako ng tubig na maiinom. Pumasok ako sa pusod ng Isla.

Matapos ng nahabang paglalakbay ay nakakita ako ng tila batis. After I drunk I heard something.

Parang chopper.

Finally they found me. Tumakbo ako pabalik sa maliit na kweba na tinutuluyan ko.

"Hey I'm here" binilisan ko pa ang pagtakbo ko palapit sa kanila.

A smile curved in my lips but it suddenly vanished when they point a gun on me.

"Tabko Mam Shantal" -Mang Roldan.

*Bang*

Malapit sa paanan ko tumama ang bala. Sh*t whats the meaning of this.

They are from Torres Inc. dahil nabasa ko iyon sa chopper na gamit nila. Then why they are trying to kill me?

"Tanga! Bakit binaril mo? Lulunurin lang daw diba sabi ni Boss?"

Napaatras ako.

"Gago! Di ko naman babarilin e!"

Bago ako tuluyang tumakbo ay nalingunan ko si Mang Roldan.

"Takbo Mam--"

*Bang* Someone shot him straight in his head.

Naitabon ko ang aking mga kamay sakung bibig dahil sa nasaksihan. Damn. What is it?

*Bang*

I dont want to die. Sino ang may kagagawan nito. Why they want to kill me?

"Habulin nyo!"

Binilisan ko pa ng pagtakbo. Ramdam ko ang pag-guhit ng sugat sa mga binti ko dahil sa mga kahoy na nadaraanan ko pero di iyon alintana saken.

Ang gusto ay makalayo sa kanila. Gusto kong magtago sa kanila.

May pakiramdam ako na nasa pusod na ako ng Isla. Naramdaman ko rin ang pag agos ng dugo sa balikat ko. Nadaplisan pala ako.

"Wag ka na kasing tumakbo Miss Shantal. Lulunurin ka lang naman namen. Hindi naman masakit yun!"

Kasunod noon ang tawanan. Tawanan na sa pandinig ko ay isang nakakakilabot na musika.

Ayoko silang marinig! Malapit lang sila at gusto kong lang ay makalayo.

Takbo lang ako ng takbo. Pinipilit kong makagawa ng distansya sa pagitan ko at ng mga humahabol sa akin.

Isang paghakbang pa ng mga paa ko ay ang bigla kong pagbulusok pababa.

"Ahhhhhh"

Tila isang malalim na balon ang kinahulugan ko.

"Sh*t"

Malakas ang naging pagbagsak ko. Dinama ko ang aking pang-upo. Nakaramdam ako ng sakit.

Tatayo na sana ako ngunti unti unti ng nagdilim ang aking paningin.

No!

This can't be happening!

We're too close. Once they see me here in this fuckin hole, I surely face my early death.

Sh*t