ในระหว่างที่เกิดเสียงซุบซิบและความกังวลใจในแผนกเซลล์เกี่ยวกับเรื่องเด็กใหม่ เจ้าตัวก็ขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นบนสุดของตึกคีรีคอร์ปแล้ว อ๊อดปาดเหงื่อที่แตกพลั่กอีกรอบทั้งๆที่เพิ่งจะแห้งไปไม่นาน
"ห้องสุดทางเดิน ประตูใหญ่ๆ" ชายหนุ่มพึมพิมกับตัวเองก่อนรีบสาวเท้ามองหาห้องที่ว่า ชั้นนี้เงียบร้างไม่จอแจเต็มไปด้วยพนักงานเหมือนชั้นอื่นๆ ตั้งแต่ขึ้นมาเขาแทบไม่เห็นสิ่งมีชีวิตใดๆเลย หวังว่าเขาจะขึ้นมาไม่ผิดที่นะ
กึก
อ๊อดชะงักเมื่อเห็นเห็นประตูบานใหญ่สุดทางเดินที่ว่า เขารีบจัดผมเผ้าและเสื้อเชิ้ตให้เนี้ยบที่สุดเท่าที่จะทำได้และเคาะประตูเบาๆ พยายามสลัดความคิดอันน่าสยองขวัญต่างๆนาๆที่ผุดขึ้นมาในหัว เขาจะโดนพักงาน โดนไล่ออก หรือโดนอะไรกันแน่
"เข้ามา"
อ๊อดสุดหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ด้านในสุดของห้องมีโต๊ะไม้ขัดมันตัวใหญ่ดีไซน์เรียบโก้ตั้งอยู่ ชายในชุดสูทสีกรมท่านั่งอยู่ตรงนั้น หัวใจของอ๊อดแทบหยุดเต้นเมื่อสายตาคมกริบคู่นั้นตวัดขึ้นจากแทปเลตในมือขึ้นมามามองเขา อ๊อดยกมือไหว้ก่อนจะก้มหน้าหลบตาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
นี่สินะ... ประธานทารคาแห่งคีรีคอร์เปอเรชั่น..
อ๊อดยืนขาแข็งเป็นหิน ตลอดชีวิตก็เห็นเหล่ายักษามามาก ทุกเผ่าพันธุ์ต่างใช้ชีวิตร่วมกันอย่างปกติในสังคมปัจจุบัน ไม่ได้รบราฆ่าฟันกันแบบในอดีตที่ผ่านมาเนิ่นนานอีกต่อไป แต่ยักษาที่เขาเห็นตนนี้กลับมีพลังแปลกประหลาดบางอย่างที่บอกไม่ถูก อาจจะเป็นบารมีของประธานบริษัทที่มีอิทธิพลมากที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศก็ได้ละมัง
"เธอจะยืนอยู่ตรงนั้นไปอีกนานแค่ไหน" เสียงเข้มดังขึ้นมา อ๊อดสะดุ้งโหยงก่อนจะเผลอเกาท้ายทอยและเดินใกล้เข้ามาอีกนิด ไอ้ห้องบ้านี่จะใหญ่ไปไหนกัน เขาคิดในใจอย่างลนลาน ทารคาตวัดตามองเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะเป็นนัย อ๊อดผงกหัวขออนุญาตและนั่งปุลง ยังคงไม่ยอมสบตากับบุคคลตรงหน้า ทำให้เขาไม่เห็นสายตาคมกริบที่จดจ้องเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าตั้งแต่นาทีที่เปิดประตูเข้ามา สายตาที่อาจทำให้สาวๆในออฟฟิศละลายกลายเป็นของเหลวอยู่ตรงนั้น
YOU ARE READING
My First Job (AU) (#ยักษ์กินอ๊อด) [yaoi]
Fanfictionดูเหมือนใครๆก็จะเอ็นดูพนักงานใหม่อย่างอ๊อด แต่คนที่เอ็นดูเขาเป็นพิเศษดันเป็นคนที่ชายหนุ่มกลัวจนตัวสั่นน่ะสิ!