Sonbaharımın Dökülen Ağacı

85 19 21
                                    

Gönül köprüsünde
seyre daldım
geçende.
Sular geçti altımdan,
altından sular...
Sararmış saçları
kahverengi toprakları
göğe bakarken...

Suların üstünde
sonbaharın
izleri var.
Yapraklar dizilmiş
sıradağlar
sırada ağlar gibi...

Sen yelden korkar olmuşsun
yapraklarını sular almışken...
Birkaç yaprak kalmış baharı bekleyen...

Birkaç telle ne söylenebilir ki?
Saz eksik,
söz kesik ...
Kuşlar da susar şimdi,
kışlar hazırdır...

Göç edeyim diyorum
bu şehirden,
gönül saatimiz dolmuş...
Kışı gördüm,
baharı düşlerken...

Karı sordum,
beyazı sendeymiş...
Ayazı işledi
nakış nakış,
dokundukça döküldük...

Parça Parça İnsan Manzaraları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin