Kumdan kalelere sığınacak minderden evlere saklanacak çocuklar vardı eskiden.
Eskiden tebessümden siperler, çocukluktan kalan ağır silahlardı.
Yerden göğe kadar düşleri vardı onların.
Onlar, göğe uçurtmalarını hayallerine uzatırlardı...
Eskiden daha eskiyken...
Bir gün
bir gece geldi.
Elindeki karanlık dolu efsunlu ve ihtişamlı tepsiyi önümüze serdi.
Geceden kalma bir çağdaşlık çağı, bir gecenin içinde gece kaçtı içimize.
Biraz karanlık, biraz şaşkın, biraz da susuz bir gece.
Biz gecede, bir gecede büyüdük...
Benliğimiz; buruşmuş kağıtların yapraklara,
yanan bir kömürün yerin dibine,
aynaların gerçeğe baktığı gibi bakakaldı.
Gözlerdeki aydınlığın yerini biraz özlem,
biraz utanç, biraz yalan aldı...
Şimdilerde
ağacın yerini binalar, uçurtmaların yerini gökdelenler,
toprağın yerini parkeler aldı.
Şimdilerde sandalı sular isterken, kat kat yatlar aldı denizlerden.
Şimdilerde her şeyin fazlası ve büyüğü var.
Suyun tazyiklisinin canımızı yaktığı bir çağda, ateşli silahlardan medet umar olduk.
Sonra birkaç işaret, birkaç ipucu, bir kurtuluş düşünüyorken
toprağa bakıyorlardı muhakkak.
Ya da surdan bir ses, bir son bekliyordu kurak insanlığımız topraktan.
Bir çöl rüzgarı essin, yıkılsın şehirler, un ufak olalım istiyorlardı.
Bu kadar uzakken özümüzden yükselelim varoluşumuza, toprağımıza özümüze diliyorlardı.
Bir felaket beklerken, helak etmiştik dünden.
Kıldan ince düzende düzensizlik hakimken cellat hangi ipin altını boşaltabilirdi ki sahiden?
Ayrıca çabalarımızın yerine isteklerimiz vardı bizim.
Yıllanmış sarhoşluğumuz gece bittiğinde yollanmış, yol almış olsun der gibi...
Bir sabah uyanalım sabahı görelim tekrardan
geceden kalma ne bulduysak efkardan atalım en köhne köşeye diliyordu insanoğlu ayrı ayrı...
Yarınları vardı bir de onların.
Duaların yerinde şartlar dilekler vardı.
Giderken "-sa'lı, -malı" bir şey gibiydiler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parça Parça İnsan Manzaraları
Poesíaİnsan ömrü, başlı başına günlere sığdırılmış tablolardan ibarettir. İnsan, sosyal bir varlık olduğu için bir anı bir anına uymaz. İnsanı bir bütün olarak ele almak yanlış olur. Bazen duyguları, bazen düşünceleri ağır basar şiirlerde. Benim şiirlerim...
