HISTORIA IME (shqip)

Anonim

Jam lindur si femija i dyte i nje familjeje tashme me kater femije.
Pa mbushur nje vjec jam larguar nga familja per te jetuar me gjysherit qe te kisha me prane nje spital te specializuar per arsye sepse sapo kisha bere nje operacion.
Ne moshe per te hyre ne klase te pare une u ktheva prane familjes sime.
Isha tashme nje nder kater femijet e kesaj familje ku femija i katert ishte i porsalindur.
Teksa rritesha pata grindje me te gjithe motra e vellezer ashtu sic ndodh me femijet.
Nganjehere ndihesha e huaj pasi nuk isha mesuar me ate shtepi.
Vitet kalonin ama grindjet me motren e madhe kalonin limitet.
Kishte ulerima e deri te ndonje perleshje fizike nga ku motra ime fitonte pasi kishte me teper force.
Kishte raste ku e urreja jeten ne shtepi. Ajo nuk bente asgje dhe une detyrohesha te beja punet e shtepise. Ajo me torturonte.
Sa here qe i kerkoja ndihme me detyrat pasi ende nuk isha mesuar ajo mi permendete sa here kishte mundesi si ndere qe duheshin kthyer nderkohe qe une nuk beja asgje per te.
U rrita dhe mesova se jeta i ka keto dhe se te gjithe duan te jene mbi krye te te tjereve.
Ama grindjet nuk mbaruan. Acaroheshim gjithmone e me shume.
Shpesh e le ate te mendoje se ia kam friken ama une thjesht nuk kam nerva te merrem me nje njeri aq acarues si ajo.
Dhe pjesa qe eshte arsyeja se pse une vendosa te tregoj per kete histori eshte se shpesh ne grindjet qe kemi pasur ajo ka thene se sado te jemi te nje gjaku nuk me konsideron moter.
Tani ne nuk flasim edhe aq shume me njera tjetren pavaresisht se grindjen kane filluar te reshtin.

Besoj qe te gjithe kemi probleme, zenka me vellezerit e motrat dhe deri diku mund te duket si nje histori normale por ne fakt nuk eshte.  Zenka kaq te shpeshta e te renda jane te tmerrshme :(. Me te vertete shpresoj qe gjerat te behen me mire per kete person.