Durduramıyorum Kalemimi

Esintide yürüyorum bir ölü, bir boş insan gibi,

Seni hatırlıyınca iyice kapanıyorum zindanlarıma.

Gözlerim doluyor vefasızlığına, bırakıp gidişine...

Günün kara bulutu ; gözlerim oluyor birdenbire...

Acı çekiyorum saf sevgimi basit gördüğün için,

Sen hainsin, sen kalpsizsin ama acıyan benim içim.

Senden nefret ediyorum ama bir o kadar da seviyorum,

Durduramıyorum kalemimi nasıl bir deliyim bilemiyorum.

Gittin gideli kalbimi kalemime zincirledim,

Biraz sevginden bahsediyorum, kimi zaman da derdinden.

Artık unuttum amaçlarımı,sorduğum tek soru "Kimim ben?"

Delik deşik hayatım, gözlerinde kaldı aklım, nasıl birşeysin sen?

İhanetini sindirememek, gün boyu gülmemek...

Narkozumdun... gider ayak saçtın içime kezzabı.

Bir sokak çocuğu kadar dağınık duygularım,

Sen gül, sen hiç umursama kaybolup giden hayatımı...