![]()
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image. He was my safe.
เคียร่ายังเช็ดตัวไม่แห้งเสียด้วยซ้ำ แต่เธอก็แต่งตัว และรีบประคองร่างตัวเองออกมาจากห้องน้ำ เสื้อผ้าแนบชิดตัวชื้น ๆ จนเธอรู้สึกอึดอัด เคียร่าเดินกลับไปที่ห้องก็เห็นซุปและยาวางไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ
เธอทิ้งก้นลงบนขอบเตียงแล้วหยิบยา และน้ำมา ไม่สนใจคำแนะนำ และซุปของป้า แล้วยาเม็ดใหญ่ก็หายเข้าไปในกระเพาะเธอทันที เคียร่าพบว่าเธอนั้นกินยาเก่งขึ้นมากโข...แล้วเธอก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง ผ้าปูที่นอนหอมกลิ่นผงซักฟอกราคาถูกที่เคียร่าดมจนชิน เธอพลิกตัว กอดหมอนข้างแล้วปิดเปลือกตาลง
คราวนี้เธอมาโผล่ที่รางรถไฟเก่า ๆ ข้างทางขนาบด้วยเนินหญ้าสีเหลืองแซมเขียว มีเสียงนกที่บินวนอยู่บนท้องฟ้าขับร้องประสานเสียงกัน เคียร่าได้กลิ่นชื้นของดิน กลิ่นหญ้าเกิดใหม่ และกลิ่นไม้ มันเป็นกลิ่นของธรรมชาติอย่างแท้จริง แล้วคูเชอมาค์ก็ปรากฏตัวอยู่ข้างเธอ เสียงของเขาดังก้องในหัว "ดีใจที่ได้เจอเจ้าอีกครั้ง"
เคียร่ายิ้มด้วยสายตาเลื่อนลอย ราวกับกำลังคิดถึงอะไรบางอย่าง "ฉันจำที่นี่ได้"
"ครั้งนั้นเจ้ายังเด็กนัก" คูเชอมาค์พูด เคียร่าอดแปลกใจไม่ได้ที่เขารู้ "ตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่เจ้าขึ้นรถไฟ ตื่นตาตื่นใจกับสิ่งรอบตัว"
"แต่ตอนนี้ริเวอร์ไซด์ไม่มีรถไฟอีกแล้ว" เคียร่าพูดขณะที่สองเท้าเริ่มก้าวเดินไปบนรางรถไฟเก่า ๆ ที่มีสนิมเขรอะ มันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดในบางก้าวที่เธอเหยียบ ทว่าคูเชอมาค์กลับเคลื่อนตัวอย่างเงียบกริบอยู่ข้าง ๆ

YOU ARE READING
|TH| Before I Go [END]
General Fictionเรื่องราวของเด็กสาววัย 16 ปีที่ชีวิตแย่ยิ่งกว่าใครในเมืองริเวอร์ไซด์ และสิ่งเดียวที่เธอรอคอยในแต่ละวันก็คือ การนอนหลับ เพื่อละทิ้งโลกความเป็นจริงอันโหดร้าย และพบกับความฝันที่สวยงาม M. C. Kartor