Anılar öldü.
Hafıza öldü.
Dostluk öldü, aşk öldü.
Umutlar tükendi, dostluk bitti, aşk soldu; gözyaşları öldü.
Hayaller öldü.
Kahkahalar öldü.
Kurallar öldü.
Kadın öldü.
Adam öldü.
Bugün, burada yıllar önce öldürdüğünüz çocuğun ruhu büyüdü, unuttu, yaşlandı, ağladı, ağladı ve öldü.
Hatta ölümün kendisi bile ölüydü artık. Ne pahasına nelerden vazgeçildi? Ne oldu peki?
Bitmesini bekledik. Ölümü bekledik; bir parça kağıt yandı, geçmiş unutuldu, gelecek öldürüldü...İçinizde öldürdüğünüz o çocuğa, histerik bir kahkahaya ve gözyaşlarınıza...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARANOYA
General FictionTek yaptığım hayal kurmaktı. Belki de asıl yaptığım, hayatımı hayal kılmaktı. İçinizde öldürdüğünüz o çocuğa, histerik bir kahkahaya ve gözyaşlarınıza...