Ik lig op mijn bed. Een enorme zoemer maakte me wakker. Geen flauw idee wat het was. Gisterenavond was ik zodanig moe dat zodra ik mijn kamer had gevonden ik op het bed in slaap viel. Wat een lange dag was het gisteren ook.
Ik kijk nu pas echt de kamer rond. Beige muren, donkerbruine kleerkast en nachtkastje, een raam van ongeveer 2m op 2m,een lange spiegel en een tv'tje. Niet wat je van een capitool-trein-kamer zou verwachten.
Ik voel me wel uitgerust en ben benieuwd naar wat er vandaag allemaal op de planning staat.
Ik sta op en zie in de spiegel dat ik nog steeds hetzelfde aanheb als gisteren. Mijn kanten kleedje. Ik trek de kleerkast open in de hoop er een t-shirt en broek in te vinden en vind er allemaal kleren in alle kleuren. Wel allemaal sport-kleren. Begint de training vandaag al? Ik trek een gewoon paars shirt en een zwarte broek aan. Volgens mij is het niet de gelegenheid om feestkleuren te dragen, nietwaar?
JE LEEST
76ste Hongerspelen
أدب المراهقينLees eerst alle "The Hunger Games" boeken anders kan je niet volgen!
