HARKU I TRIUMFIT (libri origjinal)

fq 15

- Urdhèroni. Ju gjeta edhe nje Laurens te gjelbër
- E mora me mend. Mos keni shërbyer nè marine?
- Jo. Ne cirk.
Aq me mire! - Raviku ia zgjati gruas njeren gote. Pijeni.
Eshte gieja me e mire qe mund tè gjesh në këtë kohë. Apo doni një
kafe?
Jo
- Pijeni me fund.
Gruaja beri një shenjë pohimi me koke dhe e zbrazi goten. Raviku
e shikoi me vemendje. Kishte nje fytyre te shuar, te zbehte, pothuajse
pa shprehje. Buzet ishin te plota, por pa ngiyre; te gjitha pervijimet
dukeshin si te fshira, dhe vetem flokët i kishte shume te bukur-bion
de natyrale me një shkelqim te forte. Mbante një berete baske, dhe
poshte pardesyse i dukej kostumi blu. Kostumi dukej që kishte dalë
nga dora e nje rrobaqepěsi tè mire, por guri i blerte i unazes qe mban-
te ne njërin gisht, ishte teper i madh per te mos qenë fals
- Doni edhe një tjetër?- pyeti Raviku.
Ajo pohoi
Ai i beri shenjë kamerierit,
Edhe dy Kalvados. Por ne gota me te medha
- Ne gota me te medha? Domethëne, me shume?
Pra, dy Kalvados dopio.
- I rate me te
Raviku vendosi ta pinte shpejt gotën e vet dhe pastaj te largohej
Kishte filluar te merzitej dhe ndiente një kapitje te madhe. Ne perg
jithesi nuk e humbiste durimin ne keso rastesh; kishte pas shpine
dyzet vjet jete plot variacione. Por situata te tilla, si kjo e sotmja, njih
te me teprice. Kishte disa vjet qe po jetonte ne Paris dhe naten s'pa-
ra bente shume gjume; keshtu qe i kishin pare sytě mjaft nga kjo
bote.
Kamerieri solli gotat. Raviku e mori rakinë e mollès qe kishte një
kundermim te fortë dhe aromatik dhe e vendosi me kujdes perpara
gruas
Pijeni edhe kete. Nuk do t'ju ndihmojë shume, por do t'ju
ngrohě. Dhe, çfaredo qe te keni, mos i jepni aq shume rendėsi. Pak
gjera e ruajne rendesině per shumë kohe.
Gruaja e veshtroi, por nuk piu
- Keshtu eshtë, - tha Raviku. Dhe veçanerisht naten. Nata i
zmadhon gjerat.
.
.
.
.
Nese doni te vazhdoj me tutje komentoni.