Temporarily His Wife | COMPLETED ✔

Chapter 34 : TERRIFIED

Temporarily His Wife
Chapter 34

Savannah

Kanina pa ako. Pa ikot ikot dito sa loob ng bahay namin. Because i feel so Unsafe. Di parin na huhuli ang babaeng nag tangka ng buhay ko. Di ko alam kung ano ang gusto nya. Di ko alam kung bakit gusto nya gawin sa akin ang bagay na yun.
Galit ba sya sa akin? Nasaktan ko ba sya?

Yun parin ang tanong ko sa sarili ko.

Pati na rin ang panaginip ko kanina. Ng isang babae. Nag lalakad sya sa gitna ng dilim habang umuulan. May dala syang pagkain. Naka jacket sya. At naka cap. Hanggang sa napansin nya ang babaeng sunod ng sunod sa kanya. Na may hawak na kutsilyo. Sa takot ng babae. Tumakbo sya. Ng tumakbo. but she loses strenght. Sa sobrang pagod nya na abutan sya ng babaeng gustong pumatay sa kanya.
"Wag po. Nagmamakaawa ako sa inyo. Nag hihintay ang nanay ko"

Pag mamakaawa ng babae

sinaksak nya ito ng maraming beses hanggang sa bawian ng buhay ang babae

At hinila nya ito sa tabi ng napaka lalim na bangin. At doon. Hinagis ang kanyang bangkay

"Chloe? Pwede ba sa kwarto ko nalang ikaw matulog mamaya?"

I said.

"Uhhh. Sure! Kasya naman tayo eh"

"Thank you ah"

Ng marinig namin nag doorbell.

"Oh anak si shawn nandito"

Mom said.

"What are you doing here?" I asked him

"Kinakamusta lang kita"

"Well. Medyo okay na ako ngayon. Napaginipan ko si Mara santiago. But im not sure kung sya talaga yun"

"What happened?"

"Itinulak sya sa bangin. At isang babae ang pumatay sa kanya. Sinaksak sya ng maraming beses"

"Nakita mo ba ang mukha nya"

"Hindi. Hindi ko nakita ang mukha nya Sa dilim"

"Kailangan natin puntahan ang nanay ni Mara santiago"

Pumunta kami ng police station para alamin kung saan ang bahay ni Mara santiago.

Ng nalaman namin. pumunta kami sa liblib na lugar. Payak ang pamumuhay... nila na halos 100 kilometers malayo sa City.

"Nandyan po ba ang nanay ni Mara santiago?"

"Opo nandito po"

At lumabas ang nanay nya. Simple lang ang pamumuhay nila. Maliit lang ang bahay. At sa loob nakita ko ang mga pictures ni Mara santiago. Nakita ko rin ang napakaraming Medalya nya.

"Yan ang medalya ng anak ko. Matalino syang bata at mabait. Hanggang ngayon di ko parin matanggap ang pagka wala nya"

"May gusto lang po sana kami alamin about sa kanya. Baka sakaling maka tulong kami"

"Maraming salamat sa inyo"

"Walang anuman po. Paano po ba ang pagkamatay ng anak nyo?"

"Sinaksak sya ng napakaraming beses at itinapon sa bangin ng parang basura"

And then she started crying.

Punong puno ang awa ko ng marinig ko ang iyak nya.

"Gusto lang po namin sabihin na mayroon na po kaming maiipahayag na information about sa killer ng anak nyo"

"Maraming salamat . Ano ang lahat ng yon?"

"Babae po ang killer ng anak nyo"

"Pwede natin sabihin sa pulis ang lahat ng ito. Maraming salamat sa inyo. Hulog kayo ng langit!"

"Walang anuman po"

"Mag asawa ba kayo?"

"Po!? Hindi po ah!" I denied

"Pero po ex wife ko sya"

Shawn said

"Ah ganun ba? Bakit magkasama kayo ngayon?"

"Ah. Wala po mag tutulungan lang kami para na solve na natin ang kaso"

"Sigurado kayo?" And then she grinned at me

"Ahh opo!"

"Wala naman bang nararamdaman na?"

"Ah. Wala po"

"Naka move on na?" She asked

"Opo! Naka move on na"

"Sayang. Dapat di mo na sya pinakawalan! Minahal mo ba sya?"

Sabi nya kay shawn

He look directly at me and he answered

"Opo"

"Ayyyyy... sayang talaga kayong dalawa bagay na bagay kayo"

Na speechless kami sa sinabi nya. At napa tawa na lang. Nagawa pa nyang magpatawa.

Shawn

hanggang ngayon di ako makatulog. I can't stop thinking about savannah. Sya na ang laman ng isip ko. 

"Babe? Bakit ba di ka makatulog?!" Venelope asked me

"Wala"

"nagkita nanaman kayo ng savannah na yan ano?"

"No. Di kami nagkita"

"Sigurado ka ba?!"

"Oo nga! Ano nanaman ba pinag iisip mo jan!?"

"bwisit ka talaga!"

"Edi wag kang maniwala"

"Stop denying it shawn!"

"Just shut up! Venelope! Di nga kami nag kita eh. Pwede ba? Pagod ako patulugin mo muna ako!?"

"Siguraduhin mo yan. Baka kung ano ang magawa ko jan sa babae na yan pag nalaman kong nag kikita pa kayo"

After she said that. Mas lalo lumakas ang kabog ng dibdib ko sa kaba. At mas lalong lumakas ang paniniwala ko na baka si venelope talaga ang killer.