Chapter 35 : Heartbreaking News

5.8K 94 6
                                    

Temporarily His Wife
Chapter 35

Savannah

"Savannah.i miss you? When are you coming back?" Scott asked me.

Nag decide kasi ako na makipag video call sa kanya ng mapansin ko ang pananamlay nya.

"Babe? Are you sick?"
I asked him

"Nah. I'm not"

"are you sure?"

"Yeah"

Pero mukhang nanghihina na sya. Hangang mapansin ko na wala sya sa kwarto nya.

"Babe? Where are you?"

"Ummm....."

"Remember scott. We don't have to lie"

"I....."

"What? Where are you?"

"Hospital"

My eyes widened

"What are you doing there? What's wrong!?'

"No. I'm fine. I'm actually doing great"

"What are you doing there? Are you sick?"

"No. Fever is nothing."

"Awww. Don't worry. I'll be back. I swear. Feel better"

"Babe?? What if i die?"

"Shut up.. that wont happen"

"No. It's just a question. What if i die? Will you still love me?"

"I... i don't know"

"It's okay... seeing you smile is enough for me"

"I love you"

"I love you too"

After nun. Humiga na ako sa kama ko. Pero may something na hindi maganda. It feels like. Something bad is going to happen. I can't sleep.
di ko parin maalis sa isipan ko si scott. Why?
Is it  because. It is warning me. Or maybe? I just missed him?

Maybe i just miss him. Fever lang naman. Lagnat lang yan! Di yan basta basta papatay ng tao.

Kinabukasan..

Nanonood ako ng T.V ng marinig ang doorbell na tumunog.

Pag bukas ko. May isang lalaking sumalubong sa akin

"Mam delivery po"

And then binigay nya sa akin ang envelope. Kung saan may laman itong letter. Agad akong umupo para basahin ito.

Dear savannah. This is the last message you will receive from me. This is the time that i realized that i should have tell you earlier. I've been fighting cancer for so much long. And i just want to say thank you for everything. Thank you for loving me. And now. I thank god because he still gave me a chance to love. Even for the last hours.

Nabasa ko palang ang kalahati. Sumikip na agad ang dibdib ko. Hoping that this is not true.

Sorry savannah because i didn't tell you about the all of this. It's because i don't want to see you cry. Your smile is the most precious thing i've ever seen. Even i can't stay here with you. Please. I'm begging you.... don't give up on love.. you could still love someone.. you could still find someone.. and at first....i thought that nothing miracle will happen. But it already happened. And it is being with you for a long time...

I love you

-scott

After kong basahin. Nakaramdam ako ng paninikip ng dibdib. At nakita ko ang pagbagsak ng luha ko sa papel. Umiyak ako ng umiyak.

"Isa lang itong panaginip!! This is not true! This is not true!"

SHAWN

Naabutan ko sila chloe, mom and dad ni savannah na galing grocery so binaba ko ang bintana.

"Guys! Hop in!"

"Oy! Shawn! Ikaw pala yan!"

And then pinasakay ko na sila at hinatid sa bahay nila.
Pag baba nila aalis na sana ako pero..

"Shawn! Nandito sa loob si savannah! Baka gusto mong mag meriyenda muna!"

"No thanks tita"

"Shawn sayang naman. Halika na tagal na rin natin di nakakpag usap eh. Halika muna!" Her dad said.

Nag decide ako na sumama na rin pagkapasok namin. Na abutan namin ang pag hagulgol ng iyak ni savannah

"Savannah what happened!?"

"Mom he's gone"

"What?"

"Scott is gone, mom"

"Chloe? Is this is joke?"

Inabot nya sa amin ang isang papel ang binasa namin. I was shocked because she haven't told me about this. My boyfriend na pala sya.

Lumapit kami sa kanya at pilit namin na ikomfort muna sya.

"Savannah? May boyfriend ka na pala"

"Oo he just passed away a while ago. Tinawagan ko ang parents nya. Totoo ang sinasabi nya. May cancer pala sya. Di nya sinasabi sa akin"

"I'm sorry about that"

"Maybe hayaan ko nalang na magpahinga nya atleast wala na syang problema tahimik na ang buhay nya"

"Savannah..."

"What?"

"Ahhh.. nothing..."

Ang totoo nun. I want to ask her. Kung may chance pa ba na maging kami. Kasi na realize ko na.. na mahal ko parin sya. Sk nag decide muna ako na wag muna sabihin sa kanya dahil nirerespeto ko sya at nag dadalamhati pa sya. Masyado akong wrong timing kung gagawin ko yun. Ang ginawa ko. Umakbay nalang ako sa kanya ang kinomfort sya. Tumigil na rin sya umiyak.... sa totoo lang nasaktan ako ng makita ko ang pag iyak nya ang nung makita ko ang pamumugto ng mga mata nya... kung naging kami..i swear. Eto na yung last na iiyak sya. Di na ako papayag na umiyak sya ulit katulad ng dati. At ngayon



Temporarily His Wife | COMPLETED ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon