Her yeni şeyin bir başlangıcı ve bir sonu var,ister inanın ister inanmayın ama bir gün herşey yerle bir olabiliyor,herşey bir saniye sürmeden bitebiliyor. İnsanların yaşamları gibi.
Ölüm her an gelebiliyor,günde 140 bin insan ölebiliyor.Belki şu ana kadar bunu bilmiyordun,artık biliyorsun.Neden annene,kardeşine,babana sarılmıyorsun?
Başta dediğim gibi herşey bir kaderden ve belli bir düzenden ibaret buna karşı koymaya neden çalışıyorsun?Zaman,zaman,zaman..Belki de en mantıklısı zaman.Bazen gerçekten o kadar anlamlı bir kavram haline geliyor ki herşeyi bıraktığın gibi bir anda kendinide zamana bırakasın geliyor.
Tozlu raflardan alınan kitap kadar güzel iken aslında hayat,bunu kendimiz mahvetmiyor muyuz?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Çığlık
Dla nastolatkówBir hayat düşün ki sevgisizlikten ibaret.Bir kız düşün ki hissizlik kurbanı ve bir çocuk düşün ki kalpten ve vicdandan yoksun.