Herkese papatya verirken sana gül dökmek istedim kafandan aşağıya değil göğüs kafesinin içinden kalbine.
Bu son vedam,bu sana yazılan son yazım,bu sana son içimi döküşüm.Canım yanıyor ama hissetmiyorum biliyor musun?Çünkü en çok korktuğum şey başıma geliyor sanırım,sanırım hissizleşiyorum,sanırım artık acımıyor,yanmıyor.Söndüm.Alev alev yanarken nasıl söndüm diye sorgulamayayım mı?
Sahi neden?Bazen anlayamıyorum,şu ufacık kafam herşeye yeterken aklımda ki soruların cevabını veremiyorum.Benzin döküyorum her satıra belki hissedersin,ıslanıyor kirpiklerim belki sana dokunur.Sırf beni fark et diye elimden gelen herşeyi yaptım,sırf sonunda "ben bu aşk için herşeyi yaptım"diyebilmek için ittiğin yerden kalktım.Yürüyorum artık,ayağıma bir kaç cam batıyor,bastığım yerlerde kan izleri.Ben sadece kelimelerinle sarılmanı istedim,herşeye rağmen kokunu bir kez ciğerime almak istedim,seni solumda ki evin başrolü yaptım sevdiğim.Diyorum ya bu sana son vedam,ipimi ben bile tutamıyorum.Tutamıyorum kendimi,her gülüşünde biraz daha kırılıyorum,seninle yatıp seninle kalkıyorum.Sessiz çığlıklar atıyorum,kimse duymadıkça biraz daha yoruluyorum.Seni seviyorum demenin bin bir türlü yolu varken ben sana en güzel yolları sunuyorum,bunu kırmızı bir halı olarak düşün,çamurlu ayaklarımla sana geliyorum.Kaybedicek birşeyim kalmadığından hâlâ yüzsüzlük yapıyorum.Şimdi gidiyorum,içimden birşeyler kopa kopa uzaklaşıyorum.
Öpüyorum gülüşünün her kıyısından yaramaz çocuk..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Çığlık
Novela JuvenilBir hayat düşün ki sevgisizlikten ibaret.Bir kız düşün ki hissizlik kurbanı ve bir çocuk düşün ki kalpten ve vicdandan yoksun.
