Braveheart Series 8 Harmon Abreira (Masquerading Cynic) COMPLETED

1. Heart Beating Fast

http://www.phr.com.ph/

https://www.preciousshop.com.ph/home/

http://www.booklat.com.ph/

Alas-nuwebe beinte na ayon sa table clock na nakapatong sa bedside table ng kamang kinahihigaan ni Sarah.

Napabalikwas siya nang bangon. Noon lang siya nagising nang ganoon katanghali. Palibhasa halos isang linggo siyang puyat dahil sa paglalamay sa burol ng kanyang Lola Maring.

Pagkaalala sa namayapang matanda, nakadama kaagad siya ng lungkot. Iba ang lungkot niya ngayon kaysa noong anim na taong gulang pa lang siya at namatay ang kanyang ina. Musmos pa ang isip at damdamin niya noon kaya hindi niya gaanong ininda ang pagkawala ng ina.

Hindi gaya sa Lola Maring niya, na dalawang taon niyang inalagaan. Ngayon  nag-iisa na lang siya. Oo nga at buhay pa ang kanyang ama ngunit sa Maynila nakatira. At nagisnan na niyang malayo ang loob nito sa kanya.

Bumangon na siya sa kama at tinungo ang malaking bintana. Binuksan niya iyon at bumaha ang nakasisilaw na liwanag sa silid. Awtomatikong naitabing niya ang palad sa kanyang mga mata. Ano pa ba ang aasahan niya? Tanghali na at direktang nakatutok ang sikat ng araw sa gawing iyon.

Ngunit bago iyon ay napuna muna niya ang mataas na bulto ng isang lalaking pasakay sa isang puting kotseng nasa gilid ng kalsada. Nasa tapat iyon ng lumang bahay sa tabi nila.

May kumislot sa dibdib niya pagkakita sa lalaki. Sayang at nakatagilid ito sa line of vision niya para siya makasiguro. Dahil pamilyar sa kanya ang bulto nito.

Squinting a little, she tried to focus on his profile. Ngunit hindi na kayang aninawin sa likod ng tinted glass ng kotse ang mukha nito. Pagkatapos ay umusad na ang sasakyan hanggang sa mawala na sa paningin niya.

Nalipat ang tingin niya sa lumang bahay. Nagulat na naman siya. Wala na ang bahay roon. Giba na. Nangyari marahil iyon sa loob ng linggong nagdaan. Hindi lang niya napansin dahil sa pagiging abala sa mga bagay-bagay na dapat asikasuhin para sa isang namatay.

Giniba na ang lumang bahay at marahil ay patatayuan na ng bago. Sa katunayan, may mga yero at sawaling nakabakod doon.

Nang dumating siya noon sa Marbel ay kapitbahay na ng lola niya ang mag-asawang dating nakatira sa lumang bahay, sina Mr. At Mrs. Villaflor. Mababait ang mga ito. Sa katunayan, ipinamimitas pa siya ng matandang lalaki ng mga hinog na bunga ng suha mula sa dalawang puno niyon sa bakuran ng mga ito. At ang mga bunga ng rambutan sa harap ng bahay ay magkasalo pa nilang kinakain ni Mrs. Villaflor sa mga hapon na nakikipagkuwentuhan ito sa kanilang maglola.

Kailan lang ipinagbili ang lumang bahay. Lumipat na sa Luzon ang mga dating may-ari.

Umalis na siya sa bintana at sinimulan na ang isang abalang araw.

Magkatulong nilang nilinis ni Ging ang buong bahay. Ito ang dalagang kasambahay nila ng lola niya. Anak ito ng mag-asawang taga-Morales. Ang ina nito ay naging katulong ng mga lola niya noong nagsisipag-aral pa ang mga anak nito.

Nangangalahati na sila sa paglilinis nang tumunog ang telepono. Ang Tita Sofia niya ang tumatawag. “Sarah, bukas na ng madaling-araw ang flight ko pabalik sa Norway,” bungad nito. Kasalukuyang nasa General Santos ito, sa bahay ng mga biyenan.

Noong isang araw, pagkalibing sa lola niya ay sumabay na ito sa kanyang ama at mga kapatid pabalik ng GenSan kung saan diretso nang sumakay sa eroplano ang mga ito pabalik sa Maynila.

Lalong nadagdagan ang lungkot niya sa sinabi ng tiyahin. Sa mga kapatid ng kanyang ama ay ito lang ang kasundo niya. Mabait kasi ito at kahit hindi magkakasundo ang kanyang ama at ang dalawa pa niyang tiyuhin ay hindi ito nakikialam sa away ng tatlo.