Don't forget me with B-Brave

It Isn't?

De wekker gaat, ik zet dat rot ding uit en sta langzaam op. Ik pak een zwarte sweater en een gebleekte spijkerbroek. Ik doe wat mascara en eyeliner op en loop naar beneden. Me vader is druk bezig op zijn laptop. 'Goedemorgen schat!' 'Goedemorgen' 'Vandaag komt mama thuis' Ik knik en smeer een boterham. 'Ik moet gaan schat, hier is wat geld voor lunch' zegt m'n vader en hij geeft me een briefje van 50. Natuurlijk, op school nemen ze geen briefjes van 50 aan. Gelukkig heb ik nog wel wat in mijn beurs. Ik eet mijn boterham en voordat ik het weet is het 8 uur, ik pak snel m'n boeken bij elkaar en loop naar de garage. Ik pak mijn scooter en loop de oprit af. Bij de buren komt een meisje naar buiten gelopen. 'Hey! Jij bent vast Minke?' vraagt ze. Ik knik. 'Ik ben Kim, ik woon hiernaast' 'Dat dacht ik al' zeg ik met een glimlach. 'Maar als je het niet erg vind ik moet naar school anders kom ik te laat, geef me je nummer, dan kunnen we misschien eens wat afspreken?' zeg ik. Kim knikt en geeft haar nummer. 'Het was leuk om je eens te zien! Bye!' zegt ze en ze stapt de auto in. Ze lijkt me wel aardig. Ik start mijn scooter en rijd naar school.

Ik ren naar binnen, ik moet nog langs m'n kluisje. Ik zie Michelle staan voor mijn kluisje. 'Hey, kom we moeten snel naar de les!' Ik leg snel de boeken in mijn kluis en ren achter Michelle aan. We komen net optijd aan in de les. Als we het lokaal binnenlopen zit de hele klas in een kring. 'Kom zitten Dames! We doen vandaag een programma van 'De waarheid'' zegt de lerares. Ik slik en ga zitten. De vrouw draait aan een klein rad en het wijzertje komt uit op mij. 'Minke, ik heb hier een aantal kaartjes met vragen erop. Je moet ze allemaal eerlijk beantwoorden.' Ik knik en slik. Samuel, Kaj en de rest van de jongens kijken me allemaal aan. 'Heb je je ooit alleen gevoeld' Ik kijk omlaag en knik voorzichtig. De lerares komt naast me zitten. 'Mag ik vragen wanneer?' 'Toen ik nog in Rotterdam woonden' De lerares knikt en gebaart naar de vrouw. 'Heb je jezelf wel eens pijn gedaan waar je nu enorm veel spijt van hebt' Ik schudt mijn hoofd. Ik heb geen spijt van alle dingen die ik mezelf heb aangedaan. 'Zijn je ouders er altijd voor je geweest, ook in tijden dat je niet wou dat ze er waren' Ik voel een steek in mijn hart, en de tranen komen in me op. Ik schudt m'n hoofd en de tranen stromen over mn wangen. 'Hebben ze je wel eens in de steek gelaten?' vraagt de lerares. 'Eens? Ze lieten me in Rotterdam alleen maar in de steek. Ik hoorde vaak niks van ze' snik ik. De lerares slaat haar arm om me heen en ook Michelle probeert me te troosten. De vrouw begint met de volgende vraag. 'Zou je het erg vinden als je leven nu compleet zou veranderen?' 'Nee, ik dacht dat dit een nieuw begin zou worden, maar zelfs hier voel ik me niet op me gemak' even voel ik een steek in m'n hoofd. 'Mag ik even naar buiten?' vraag ik aan de lerares. Ze knikt en ik loop et lokaal uit. Ik loop naar buiten en ga op een bankje zitten. 'Minke?' hoor ik een jongensstem zeggen. Ik draai me om. Het is Samuel. Ik loop naar hem toe en val in zijn armen. 'Het komt goed, ik zal ervoor zorgen dat je leven een nieuwe start krijgt' fluistert hij. 'Dat gaat moeilijk als het al een grote puinzooi is' 'Babe, youre life is not a mess. Youre life had a bad begin but i swear it isn't a mess!' 'It isn't?' Samuel schudt zijn hoofd en geeft me een kus op mijn wang.