Don't forget me with B-Brave

When it comes to..

Hey allemaal, binnenkort ga ik een weekje naar Barcelona dus dan kan ik niet meer schrijven maar ik zal aan jullie denken! 

Het is zaterdagochtend en ik schrik wakker. Shit ik moet nog een opstel schrijven voor Maandag. Dingen die ik anders wil in mijn leven, nou een heleboel. Ik besluit naar een rustige plek om erover na te denken. Vlakbij is een parkje, ik pak mijn scooter en rijdt er naar toe. Ik zet mijn scooter neer en begin met schrijven. 

Toen ik hier kwam wonen ging ik er vanuit dat mijn leven compleet zou veranderen. Wat er allemaal in Rotterdam is gebeurd wil ik graag daar houden. Ik woon nu al een tijdje in Amsterdam en het is er niet beter op geworden. Ik heb hier een lief vriendje en super lieve vriendinnen en vrienden maar ook vijanden. En dat is wat ik wil veranderen, want vijanden zijn onnodig. Mensen moeten elkaar meer gunnen en niet haten omdat iemand wat heeft wat de ander ook graag heeft. Ik heb hier iets wat ik nooit echt eerder had. Maar mensen zijn jaloers en proberen het van me af te pakken. Maar ik zou willen dat mensen elkaar meer gunden zodat iedereen blij voor elkaar kon zijn en geen gemene streken hoeven uit te halen of elkaar proberen neer te halen. Je leeft tenslotte maar een keer en niemand verdient het om zich zo gehaat te voelen.

Na een halfuur heb ik alles opgeschreven en kijk ik op mijn telefoon. SHIT! Ik had ook nog een afspraak met Myrna. Ik pak snel alles in en rijdt naar de stad. Myrna zit er al. Ik ren naar d´r toe en geef d´r een knuffel. "Hey, Sorry ik was de tijd vergeten!" "Het is niet erg haha, hoe gaat het met je?" "Het gaat wel, mijn ouders zijn voorlopig uit elkaar, op school heb ik ruzie met de twee grootste bitches van de school en ik ben bijna bang voor mijn relatie met Samuel." "Och germ meisje toch!" De tranen staan in me ogen maar ik hou vol. "Ik zat er aan te denken om dit weekend even weg te gaan. Om aan mezelf te denken!" "DOEN!" zegt  Myrna. 

Ik pak wat spullen, prop ze in m´n tas, schrijf een briefje voor mama en pak mijn scooter en ik rijdt naar het huisje van me tante vlakbij een meer. Ik leg me tas neer en loop direct naar de mega grote tuin die uitloopt aan het meer. Ik ga bij het meer zitten en pak mijn Ipod. Na een tijdje komt er iemand naast me zitten. "Hey, zit je altijd alleen?" vraagt een mooie blonde jongen. "Hey, nee maar nu ben ik daar wel aan toe!" "Oh, dan ga ik maar weer!" "Nee, blijf! Je bent geen last!" De jongen glimlacht en komt naast me zitten. "Camiel" "Minke!" "Heb je zin om mee een rondje te wandelen?" vraagt hij. Ik knik en pak mijn spullen. 

"Hier is het dan weer, leuk kennis te maken!"  zegt Camiel. "Hetzelfde, en bedankt voor het rondje en je advies!" " Graag gedaan, ben je hier nog lang?" "Nee, ik ga morgen weer. ik had wat rust nodig!" "Hier, dit is mijn nummer voor als je nog wat advies nodig hebt!" zegt hij en hij knipoogt. Ik pak de sleutel en loop naar binnen. Als ik op mijn telefoon kijk heb ik 20 berichten van Samuel. Camiel vertelde me dat hij leukemie heeft gehad, en dat hij zoveel verhalen heeft gehoord van mensen die bij hem in de praatgroep hebben gezeten. Ik heb hem verteld over Samuel en over dat ik twijfelde. Hij zei dat ik een tijdje rustig aan moest doen. Ik heb genoeg gedaan voor onze relatie, nu was hij aan de beurt. Het advies van Camiel heeft veel met me gedaan en ik besluit Samuel een app´je te sturen. 

Hey sam.. Ik ben er even tussen uit. Ik had tijd nodig en ik voelden me niet meer goed in me vel. Ik hoop dat je er begrip voor hebt na alles. Ik zou niet meer weten hoe ik met alles moet omgaan en hoe onze relatie nog normaal wordt. Ik wil even rustig aan doen. See you monday XXX

Ik druk op verzenden en leg mijn telefoon aan de lader. Ik loop naar buiten en ga in de hangmat liggen. Dit is de perfecte timing voor uitrusten. Langzaam val ik in slaap.