My head is a jungle

Όμορφα πλάσματα

27.03.2018

Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Είναι από τις λίγες φορές που αυτά που σκέφτομαι και έχω στο κεφάλι μου δεν μπορώ να τα βάλω σε μία σειρά και να τα γράψω...

Μάιος 2017: Γυρίζω για μερικές μέρες από το εράσμους. Η κατάσταση μεταξύ μας ακόμα δεν ήταν ξεκάθαρη. Με θέλεις. Μου το δείχνεις και το αποζητάς. Σε σταματάω ρωτώντας σε να είναι όντως αυτό που θες. Αν θες σίγουρα αυτό. Για ακόμα μία φορά δεν ξέρεις! Δεν ξέρεις τι κάνεις και δεν ξέρεις τι θέλεις. Έχουμε πολύ καιρό να έρθουμε κοντά. Και μόλις έχασα και την τελευταία μου ευκαιρία για αυτό. Αν το μετάνιωσα; Όχι! Ήξερα τι ήθελα και ήθελα για μία φορά στη ζωή σου να ξέρεις τι θες και να θες εμένα. Να μην χρειάζεται να το σκεφτείς για να μου δώσεις μία απάντηση! Με φίλησες και έφυγες. Τραγική ειρωνεία να μην ξέρω ότι αυτό ήταν και το τελευταίο μας φιλί. Μετά από λίγες μέρες μου είπες ότι όλα τελείωσαν μεταξύ μας. Δε θες τίποτα άλλο από μένα και δε σου βγαίνει. Είσαι πλέον αλλού και έχεις βρει το ιδανικό.

Οκτώβριος 2017: Έχω κολλήσει για τα καλά. Η συμπεριφορά σου απέναντι μου είναι άθλια. Έχεις χωρίσει πλέον. Από τη μία δε θες κάτι ερωτικό από μένα και από την άλλη μιλάμε κάθε μέρα. Μιλάμε με το δικό μας τρόπο όπως τότε, απλά χωρίς ερωτικά υπονοούμενα. Τα νάζια μας, οι βλακείες μας, όλα είναι εκεί και είναι όπως τότε. Συνεχίζουμε να λέμε ότι αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Παίρνω ελπίδες και κολλάω όλο και περισσότερο. Μου κάνεις κακό και απλά το αφήνω να συμβεί. Ο εγωισμός, η αξιοπρέπεια και η αυτοεκτίμησή μου έχουν πιάσει πάτωμα. Δεν σκέφτομαι τίποτα! Ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό και το καλό μου. Σου έδωσα τα πάντα μου και πάλι δεν σου αρκούσαν. Τη μία στιγμή ήμασταν "καλά" και την επόμενη φορά μου φερόσουν άθλια. Μου μιλούσες άσχημα και με έκανες να νιώθω ένα τίποτα και ότι φταίω για τα πάντα! Μου φερόσουν ακριβώς όπως η πρώην σχέση σου. Είχατε τα ίδια ξεσπάσματα και τις ίδιες συμπεριφορές. Το είχες παραδεχτεί κιόλας. Ήξερες πόσο άσχημο ήταν, το είχες βιώσει από πρώτο χέρι και παρόλο αυτά αναπαρήγαγες αυτή τη συμπεριφορά. Το θύμα που τελικά έγινε θύτης. Μέχρι που είπα αρκετά πια! Σου ζήτησα να βγούμε να μιλήσουμε. Ήξερες τι ήθελα να σου πω. Μου είπες να το πω από μηνύματα, αλλά προτίμησα από κοντά. Σου είπα ότι δεν αντέχω άλλο αυτή την αντιμετώπιση και τη συμπεριφορά σου και σου ζήτησα να ξεκόψουμε τελείως. Να μην ξαναμιλήσουμε ποτέ ξανά και να μην ξαναβρεθούμε! Έβαλες τα κλάματα. Χα! Πόσο ειρωνικό να κλαις για ένα άτομο που δε ξέρεις να εκτιμάς! Λύγισα! Είπες ότι θα αλλάξεις συμπεριφορά και ότι θα βλεπόμαστε πιο συχνά και θα κάνουμε περισσότερα πράγματα μαζί. Το υποσχέθηκες! Τελικά ήταν η τελευταία φορά που σε είδα. Μετά από δυο μέρες τσακωθήκαμε πάλι. Δε θυμάμαι γιατί ακριβώς, αλλά ήταν βλακώδες λόγος. Είπες ότι αν συνεχίσω έτσι θα κάνω να σε ξαναδώ κάνα μήνα πάλι! Πήγες να με τιμωρήσεις για τη συμπεριφορά μου λες και ήμουν κανένα παιδάκι πέντε χρονών. Αυτή τη φορά νευρίασα και πολύ μάλιστα. Σου ζήτησα να μη με ξαναενοχλήσεις και αυτή τη φορά το εννοούσα. Μου έκανε κακό το να υπάρχεις μέσα στη ζωή μου και δεν άντεχα άλλο. Αυτή τη φορά ήμουν αποφασισμένη. Οι προσπάθειες σου μάταιες. Και πάλι δε σεβάστηκες αυτό που σου είπα. Συνέχισες να μου στέλνεις και αφού μου έδωσες λίγο χρόνο να ηρεμήσω μου ζήτησες να με δεις. Προφανώς και αρνήθηκα. Αυτό δε θα μου έκανε καλό! Εκτός αυτού είχα τελειώσει πλέον μαζί σου. Και αυτή τη φορά οριστικά!