Εμείς οι ποιητές κουβαλάμε στις πλάτες τον πόνο.
Εμείς οι ποιητές κουβαλάμε στις πλάτες την δυστυχία.
Μέσα στις χούφτες κλείσαμε καρφιά και φόβο.
Και οι πατούσες μας πατησαν καρφιά και κακουχία.
Γράφουμε τον καημό μας στο χαρτί .
Μήπως και γλυτώσει η ψυχή μας για ακόμα ένα βράδυ.
Μόνο το να γράφουμε μας έμεινε.
Μόνο έτσι ο νους ταξιδεύει.
Μείναμε μόνοι μας!
Εμείς και οι σκέψεις μας, να μας βασανίζουν τα βραδια ...
Όλα όσα θέλουμε να πούμε θηλια στον λαιμό και όταν μια λέξη πάει να βγει μας πνίγει.
Έτσι το χαρτί έγινε η φωνή μας.
Εμείς οι ποιητές προσπαθούμε να δώσουμε την αγάπη που ποτέ δεν πήραμε ...
Εμείς οι ποιητές δεν ξέρουμε πως είναι να σαγαπανε.
Γιατί εμείς οι ποιητές δίνουμε χωρίς να περιμένουμε τίποτα ...
