Boarding House Ng Mga Manyak

Chapter [27]

On the way na kami papunta sa Restaurant kung saan mamemeet ko ang Lalaking ipapakasal nila sakin.

Habang sa byahe nakalutang ang isip ko. Nakating lang ako sa labas.

"Anastasia are you ready"

Sabi ni Mama sakin tiningnan ko lang sya at bumalik ulit ang tingin ko sa labas.

"Anastasia don't be so rude! Kinakausap ka ng Mama mo kaya tumingin ka sa kanya at sagutin mo sya"

Sabi naman ni Papa.

"Rude! Ako pa ngayon ang bastos? Kayo ang bastos Papa dahil ipapakasal nyo ako sa taong di ko naman kilala"

"Makikilala mo din sya mamaya Ana kaya wag mo ng kalabanin si Papa mo dahil sa ayaw at gusto mo magpapakasal ka sa~

Di pa tapos mag salita si Mama sumagot na ako.

"Punyetang Buhay to! Sarili nyong anak binibenta nyo sa ibang tao. Alam ko naman na ipapakasal nyo lang ako dahil sa pera. Mukha kasi kayong pera. Dyan kayo magaling sa mga taong may pera, sarili nyo anak binebenta nyo. Napaka walang hiya nyo!"

"STOP IT!! tumigil kana Anastasia di ka namin binibenta. Gusto lang namin mabigyan ka ng magandang kinabukasan. Sa ayaw at gusto mo magpapakasal ka sa anak ng kaibigan ko."

Di na ako sumagot kay papa. Pilit kong pigilan ang luha ko na wag akong Umiyak pero dumaloy parin ito.

Napatingin nalang ako sa bintana habang umiiyak. Subrang sikip ng dibdib ko.

Napaka walang hiya nila. Walang puso na mga magulang. Gagawa ako ng paraan para di matuloy ang kasal na to. Dapat ako magmaka awa sa lalaking mapapangasawa ko na sya nalang umurong sa kasal para di ito matuloy. Gagawin ko ang lahat ng gusto nyo basta iurong nya lang ang kasal.

Ilang minuto ang nakalipas dumating na kami sa Restaurant. Bumaba kami ng kotse at may naka abang na mag asawa samin.

"Anastasia umayos ka! Wag mo kaming ipahiya ng mama mo"

Sabi sakin ni Papa. Tiningnan ko lang sya ng masama at di sumagot sa kanya.

"Hi"

"Hello"

"Hello!"

"Anyway this is my Daughter Anastasia"

Introduce ako ni papa sa kanila nag smile lang ako sa kanila.

Unang tingin ko palang sa mag asawa para magaan na ang loob ko sa kanila. Hindi ko alam kung bakit basta yon ang nararamdaman ko sa kanilang dalawa.

"My son is on the way here, shall we go inside first"

sabi ng lalaking friend ni Papa. Sumunod lang kami sa kanila.

Pag pasok namin may mga food na sa table namin.

"Sit"

"thank you"

Sagot naman ni Mama. Tahimik parin ako di ako umiimik. Magkarap na kaming lima sa table may isang chair na bakante sa tabi ko. Dyan siguro uupo ang lalaking mapapangawa ko.

"So Anastasia, im so sure you were shocked by your Father's news."

"Shock is an understatement"

sarcastic kong sagot. Tiningnan ako ni Papa ng masama pero ignore ko lang ito.

"I'm sorry, really I am. I'm sure,you're all are nice people but the concept of this Fixed marriage is just barbaric."