Bana biran bir şeyler oldu.. Karşımda bir adam vardı ve ben bu adamı tanımadığım halde çok heyecanlandım. Öylece donakaldım.
- Affedersiniz! Ben Sıla'ya bakmıştım, evde değil mi?
Nefesim tutulur gibi oldu.
- Bir dakika bekleyin hemen çağırıyorum.
Sıla'yı çağırdım. Bir süre konuştular. Merak ediyordum. Sude bana bir şeyler anlatıyordu fakat dinleyemiyordum bile... Sıla geldi. Ben biranda soruları sıraladım..
-o kim? Niye gelmiş? Senin neyin oluyo? Ne konuştunuz? Sevgilisi var mı? Nasıl biri?...
Sıla şaşkınlıkla yanıma oturdu.Biri sağımda biri solumda oturuyordu ve sanki daha önceden anlaşmış gibi biranda "benim kankam aşık mı olmuşş" dediler. Ben çok utanmıştım, susmayı tercih ettim. Sıla başladı anlatmaya..
-Öncelikle o benim komşum. Buraya gelmiş çünkü yarın karşıki cafede çikolata partisi düzenliyor. Beni değil bizi de çağırdı. Hadi yine iyisin sen de geliyorsunn.
Niye bilmiyorum ama alttan bil gülüş attım.
- Neden daha önce görmedim ben onu?
- Çünkü o son 3 aydır çok uğramıyor evine, ilçede göreve gitmişti.
- Ne iş yapıyor? Merak ettiğimden soruyorum yanlış anlamayın..
- Çocuk doktoru. Soruların bittiyse ben sorayım birazda.. Yarın geliyor musun? Hem sen de seversin çikolatayı..
-Bakarız, dedim. Ama içimden bir sürü şey geçiyordu. Giyeceğim elbiseyi, ayakkabıyı hatta rujumu bile düşünmüştüm.
-Neyse ben kalkayım.
-Gitme kal bu gece. Hem de Doğukan'ın yanına gider yardım edilecek var mı diye sorarız.
Adı Doğukan mı?diye geçirdim içimden. Biraz naz yapıp kalabilirdim.
-Bir şartla kalırım. Sude sen de kal...
Sude hiç uzatmadan kabul etti. Beraber yemek hazırladık. Eski anılarımızdan bahsettik. Çok saçmalardık bee..
Her neyse. Bu kez de Sude tutturdu hadi gidelim diye.. Tabiki gidiyorduk. Zaten ben de gitmek istiyordum.
Şuan itibari ile kapısını çalmış bulunmaktayım. Din dan donn.
Veee işte açtı kapıyı... Kalbim çok hızlı atıyordu...