19.10.2018
Birkaç gündür hayatım kullanmayı ve duymayı hiç sevmediğim "keşke"ler ile doldu.
Misal; keşke geri gelsen, yanımda olsan, burada olsan.
Keşke; sen buradayken, yanımdayken, sana ulaşabiliyorken, sen beni duyabiliyorken, seni dinleyebiliyorken, sana dokunabilirken; sana sıkıca sarılıp, yanaklarından öpüp, saçlarını sevip, seni doyasıya koklasaydım.
Jimin, ben senin kokunu unutuyorum ve bunu kabullenmek istemiyorum.
Neden bana hastalığından bahsetmedin, neden bana anlatmadın, neden benimle paylaşmadın, neden benden yardım istemedin? Neden benden kaçtın?
Aklımdan bir türlü çıkmıyor bu cevapsız sorular, neden Jimin?
Neden?
Pişmanım, pişmanım, pişmanım, pişmanım, pişmanım.
Çok pişmanım Jimin ve pişmanlığım büyük bir alev gibi ruhumu yakıyor. Sönmesin istiyorum yangınım, daha da artsın acım çünkü senin hayatındaki her acının suçlusu benim.
Canım acıyor, ruhum yanıyor, nefesim daralıyor ve ben dahasını istiyorum, senin acılarını da ben çekeyim, her birini sırtımda taşıyayım istiyorum.
Sen yeter ki mutlu ve iyi ol Jimin.
Fakat artık pişmanlığım için bile çok geç ve bir kere daha; keşke, geri gelsen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i lie to you, pt.2
Short Story"Eğer yanımda olsaydın Jimin, yerle bir ettiğimi söylediğin bütün dünyaları ayakların önüne sermek için canımı bile verirdim." kim taehyung's regret | 25052018.05022019
