Zeke's POV.
Maaga ako'ng nagising dahil sa hectic na schedule ko, photoshoot, school, band, business.
Yeah 17 pa lang ako pero meron na ko'ng business na hina-handle with my own money. Hindi lang naman ako ang nag mamanage kundi kame ng mga friends ko
Sa chocolate shop namin kame tumutugtog mismo. Isa rin ako'ng freelance model at kung sino-sinong photographer ang kumukuha sakin
My mother is a chocolateir kaya nag tayo ako ng business na yun pero sa ngayon ang momy ko ay nasa Canada para buksan ang bagong business niya dun which is relate sa baking o pag gawa ng mga cakes and etc. Habang ang dady ko naman ay isang CEO ng Star Tower Hotel na pag mamay ari namin mismo.
Hindi ko ginagamit ang kayamanan ko kung saan. Sabi kase ng kapatid ko matuto ako pahalagahan kung ano ang meron ako ngayon dahil baka bukas maaaring wala na sakin kung ano ang na sakin ngayon.
*Bzzzt
Nag vibrate ang cellphone sa bulsa ko at madali ito'ng tiningnan
Thirdy Calling...
"hello!
"bro jamming later? ano G kaba?"
Tss eto na naman sila ang mga kaibigan ko'ng walang pahinga sa jamming. Hindi naman ako KJ sa katunayan nga ako pa yung mas batang-isip samin date pero simula ng makarinig ako ng mga payo ng sarili ko'ng kapatid parang automatic na nag bago ugali ko.
Weird diba? -.- siguro namimiss ko lang yung ugok na yun lalo na yung mga WORD OF WISDOM niya.
"sige pag kalabas na lang natin sa school"
"yuuuun!! sige pare school na lang dito na kame eh bye"
Call Ended...
Kinuha ko na ang susi ng kotse ko at tsaka nag lakad papunta sa garahe.
Ako nga pala si Zeke Yexua Lagran 17 years old nag aaral sa Empire High School na pag mamay ari ng grandmother ko 4th year na ko. Meron din ako'ng kapatid pero wala siya dito, Lima lang ang tinuturing kong mga kaibigan sila Thirdy Yu, Rio Tyler, Kensumi David at Oreo Lagran na pinsan ko
At sila din mismo ang mga kabanda ko. Pyramid ang tawag sa grupo namin na binuo ni Kensumi
Hindi ako mahilig makipag socialize sa ibang tao, sabi nga nila suplado ako, lapitin ng babae at may pag ka-cold sa lahat.
Tss i don't care kahit ano'ng tingin nila sakin eto ako at hindi na nila mababago. Lagi nila sakin sinasabi na hindi na ko palangiti at hindi na ko katulad ng dati -.-
Ang alam ko naman wala nag bago sakin eh baka sila ang nag bago mga bugok na yun!
Traffic ngayon kase monday at maraming estudyante ang nag papasukan sa kani-kanilang school 1st day of school kase ngayon.
Bumaling ang tingin ko sa paper na nakapatong sa front seat ko. Kinuha ko ito at binasa ng mabuti
7-1 pm School
1:30-3 pm PhotoShoot
3:30-5 pm Meeting with Client
5:30-10 pm Pyramid Jamming
10:30-12 am Bar with Friends
"Tss. Hectic nga dati school, photoshoot, bar at jamming with friends lang whole day?! Kung alam ko lang na magiging stress ang business sakin edi sana hindi ko na tinuloy!"
Narinig ko na ang ugong ng ibang sasakyan na tila umuusad na ang traffic na kanina pa nag kukumpulan.
Bahagya kong binalik ang papel na kanina ko pa binabasa. Ini-start ko na din ang engine ko ng magulat ako sa babaeng sumulpot sa dadaanan ko!
"puchaaaaa!"
*Beeeeeeep!
Galit ako'ng bumaba sa kotse ko at agad na sinalubong ang tulalang babae.
"F*CK MISS ARE YOU CRAZY?! KUNG MAG PAPAKAMATAY KA TUMALON KANA LANG SA BUILDING HINDI YUNG MAG PAPASAGASA KA LETCHE!"
Matalim ko siyang tinitigan pero hanggang ngayon ay tulala parin eto at tila wala sa sarili. Narinig ko'ng bumulong eto pero hindi ko na pinansin yun.
"potchie..."
Tss ano ko candy sira ulo ba siya?! Weird umiling na lang ako at bumalik sa kotse at tsaka umalis sa lugar na yun
-
"zup brooo!" thirdy
Nakipag high five naman ako sa barkada at tila napapansin ang pag ka-aburido ko.
"zeke problema?" kensumi
"ganyan na naman aura mo nakakatakot lumapit sayo" rio
"ano na naman ang nagawa ng araw sayo at ginising kang ganyan na busangot ang mukha!" oreo
Nag pipigil naman tumawa ang barkada kaya matalim ko silang tiningnan. Nag hands up lang sila kaya lumakad na ko palayo na sinundan naman nila
"wala mga istorbong nilalang na ginawa lang ng diyos na mag papasira ng araw ko, oh ano papasok ba kayo o hindi"
Nag kibit-balikat lang sila sakin at sumunod ng lumakad patungo sa classroom namin at ano pa nga ba mga ngiti, hi, hello at mga mata ng karamihan ang sumalubong samin.
Psh nag aaksaya lang sila ng oras. Talagang ang tiyaga nila mag hintay samin tuwing umaga masilayan lang kame wala sila pakialam kung late na sila o hindi basta ang mahalaga sa kanila makita kame.
