4: The Deal

143 6 7
                                    

A/N: After almost a year, na-update ko na rin ito.  Pero hindi pa ako sure kung regular ko itong mai-a-update.  Anyway, enjoy!!  Pa-vote at pa-comment na lang. ^_______^

__________________________________

ARIS’s POV

Obviously, pagdating namin sa room, pinagtitinginan kami ng buong klase, lalo na ang interlaced hands namin.  But he didn’t mind them.  Dire-diretso lang siyang pumunta sa upuan namin na magkatabi sa likuran ng classroom at doon lang niya binitiwan ang kamay ko para makaupo kami sa kani-kaniyang upuan.

I ignored the constant stares that they’re giving to us at binalingan ko si Al.  Ang magaling kong bestfriend, nagte-text lang habang kumakain ng... ng...

“Tuna sandwich ko yan ah!”

Hindi naman kasi siya kumakain nun kaya siguradong akin yon.  He stopped texting whoever that is and put it in his pocket bago niya ako binalingan.

“Oo nga.”

“Bakit mo kinakain?”

“Tinikman ko lang.”

Oh wow... dati-rati, kahit anong pilit ko, ayaw niya talagang tikman yon.  In the first place, hindi ko alam kung bakit ayaw niya ng tuna sandwich.  Why the sudden change of mind?  Hm... nevermind.  Hindi rin naman masasagot yun.  I scooted closer to him.

“So... what’s the verdict?”

Binigay niya sa’kin yung tuna sandwich which I happily ate habang hinihintay ang sagot niya.  But before he could answer me, dumating na yung teacher namin and on with the boring class discussion.

..........................................................................

“KRINGGGG!!”

Yes!  Uwian na.  Palabas na ako ng room namin nang maalala ko ang usapan namin nung transferee.  Paglingon ko sa pwesto niya, he was looking at me and was motioning me to come near him.

Psh.  Siya ang may kailangan, siya ang lumapit sa’kin.  Sumandal ako sa may pintuan at doon ko siya hinintay.  Mukhang na-gets naman niya na hindi ko siya lalapitan so he approached me.

“Let’s talk somewhere private.” sabi niya and I nodded back at him.

I told him to wait for me at nilapitan ko si Al para sabihan sina Wy at Ez na hindi ako makakasabay sa kanila.  I explained briefly the reason to him.

“Sabihan mo na nga rin pala yung driver ko na mauna na siya.”

“Who’ll take you back home?”  I knowingly smiled at him.  “Ok.  Then I’ll just catch up with you later.”

We said our goodbyes with hugs bago umalis si Al.  Nilapitan ko na yung transferee and I led the way to the rooftop.  We stayed silent for a while bago siya nagsalita.

“Are you sure you want to continue this marriage thing?”

He’s straightforward huh?  Good.  Anyway, I just shrugged in reply to him.

“You’re well off.  What could your parents want from this arrangement?”  Malay ko.

“Probably my security.”

“Your parents alone could give you that so I guess hindi yon ang dahilan nila.  By the way, bakit ka nga pala pumayag sa kanila?”

“It’s just a waste of time arguing with them kung mapipilitan din naman akong pumayag sa huli.”

“You could have tried.  Mukha namang mahalaga ang opinyon mo sa parents mo.”

“Probably.”

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 05, 2012 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Marry You [ON HOLD]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon