is this goodbye?... CHAPTER 15

41 1 0
                                    

Hinihintay ko si Zach ngaun dito sa may tabing dagat naglalakad lakad ako sabe niya kasi mag didinner daw kame. Masaya ako totoo pala ung sinasabe ng iba na makakalimutan mo ang lahat kapag kasama mo ang taong mahal mo. Pero natatakot akong sabihin sa kanya yun hindi pa panahon magulo pa ang buhay ko. kahit naman hindi namin sabhin sa isat’ isa un alam ko nararamdam naming na pareho ang nararamdaman namin.

Aliyah Aliyah…

Napatigil ako sa paglalakd ng may marinig akong tumatawag s akin humarap ako pero nanalaki ang mga mata ko sa nakita ko. “CHRISTIAN” hindi ako makapgsalita para akong tinulis sa kinatatayuan ko. nakita ko siyang tumatakbo papalapit sa akin. At ngaun nga asa harapan ko na siya.

Aliyah…. Thank god I found you.. oh aliyah im so worried about you..naramdaman ko ang paghawak niya sa mukha ko ang paghalik niya sa noo ko. pero hindi ako makapgsalita nakatingin lang ako sa kanya. Gaya pa rin siya ng dati malinis malinis tingnan clean cut, mabangong mabango.

 are you ok..? bakit ka ba umalis? Mabuti na lang napilit ko si Ana na sabihin na nandito ka. Oh god Aliyah you don’t know how much I miss you.. then bigla niya akong niyakap.. pero laking gulat ko sa nakita ko…”ZACH” nakita ko siya nakatayo sa bandang likuran namin. Kitang kita ko ang lungkot sa mga mata niya gusto ko siyang lapitan pero hindi ako makagalaw, gusto ko siyang yakapin. Unti unting tumulo ang luha ko, nasasaktan ako masakit, nsasaktan ako para kay Zach. Nakita ko siya naglakad palayo. Gusto ko siyang habulin pero nanalalambot ang mga tuhod. Kakausapin ko siya pero hindi muna ngaun.naramdamna kong iniharap ako ni christan sa kanya..

“Aliyah are you ok.. why are you crying.?. stop crying honey everything will be alright. Im not mad at you. I’m here just like before. Let me take care of you for the rest of our life honey.

Lalo ako naiyak sa mga narinig ko.. gustong tumutol ng puso ko, gusto kung sundin ang puso ko. pero kaya ko ba talikuran ang realidad. Si Zach pano si Zach.. hindi ko na napagilan ang pag iyak.

“Cmon Aliyah let’s go home everybody is waiting for us.. are wedding is waiting for us.. 1 week to go you will be Mrs. Christian Ferrer na. at hinalikan niya ako sa labe. Para akong nagising sa ginawa niya.

“no Christian l-let m-me stay here”…

“what…. What are you saying..?? Aliyah is there something you want to tell me? what’s wrong with you. Your life is there with us not here. And everything in our wedding is set ikaw na lang ang hinihintay Aliyah.”

i-i know Christian but let me talk to someone before we go. Please let me do that…pleaseee…nakatingin lang siya sa akin tahimik lang siya habang nakatingin sa akin hindi ko mapigilan ang sarili ko sap ag iyak.

Ok Aliyah,, after this we’re going home.. enough for this. Familiar ako sa tono na pananalita niya ayan ung follow-me tone niya. So I guess this is the end welcome back to my world.

Hinanap ko si Zach sa cottage niya wala siya dun. Pumunta na rin ako kina tyron at Daniel pero hindi daw niya kasama. Alam ko gusto nila magtanong kung ano nangyare pero wala akong panahon para magpaliwanag I need to see him. I know he’s hurting like me. we need talk. Palubog na ang araw at iisa lang ang lugar na pinupuntahan namin kapg ganitong palubog ang araw. Then I saw him there sitting on the same spot whenever we are there to watched the sunset.

“Zach….” Tumabe ako sa kanya, pero hindi pa rin siya lumilingon.pinipigilan kung tumulo ang mga luha ko. Oh god I never thought it hurts like this…

“Zach please look at me talk to me..”

“siya si Christian di ba. Sinusundo ka na ba niya para sa kasal nyo.? Tssskk lucky guy he have you….”are you still gonna mary him?

Hindi ko na napigilan umiyak, gusto ko siya yakapin. “alam naten pareho na mangyayare to, we knew from the start that everything between us is temporary Zach.

Damn Aliyah lahat ginawa ko para iparamdam sau kung ganu kita kamahal. Na binago mo ang buhay ko binigyan mo ng kulay ito handa akong talikuran lahat para sau Aliyah. Akala ko sasabihin mo sa akin isang araw na you’re gonna stay with me that you’re not gonna marry him. Akala ko sapat na ang ginawa ko para mapabago ang isip mo. But I was wrong.. hindi pa pala sapat. Im not good enough for you..

Kitang kita ko ang sakit sa mukha niya doble ang sakit na nararamdaman ko ngaun, I don’t know how to ease the pain. Its my fault kung bakit siya nagkakaganyan dapat hindi ako nagpadala sa nararamdaman ko.

“No Zach your too much for me.. swerte ang babaeng makakasama mo. Naging masaya ako habang kasama kita, ramdam ko ang pagmamahal mo, ako ang pinakamaswerteng babae sa mag oras na un Zach. Hinding hindi ko malilimutan ang mga oras na un. Yun ang pinakamahalagang araw sa buhay ko.At Nasasaktan ako kapg nakikita kitang ganyan.  But I need to go back to my world I need to fix everything. “

“but how about US Aliyah,, how can you fix us.?.

Hindi ko na kayang makipagtitigan sa kanya tumingin ako sa paglubog ng araw.. mula ngaun ito na ang maalala ko sa paglubog ng araw.. ang sakit, ang pamamaalam….hindi ko na kaya.. I need to do this for us..sana maintindihan niya ako..

“there was never an US Zach”

Kailangan kong sabihin un kahit ang sakit sakit… nakatungo ako hindi ko kayang tumingin sa kanya alam ko nakatingin siya sa akin. Kailanagn ko ng umalis baka hindi ko na kayanin kung mananatili pa ako dito, baka bigla ko na lamang siyang halikan at sabihing mahal na mahal kita Zach. Dahan dahan ako tumayo,,, pero naramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko at ang pagtayo niya. Ngaun nakatingin kame sa isat isa…alam ko pareho naghihirap ang kalooban namin

Aliyah you can leave me now but one thing is for sure, the next time we cross our way I will never let you go. Remember that baby” and he hug me and kissed me on my forehead.

Hindi ko na napigilan mapahagulgul sa dibdib niya. I hugged him tight..”oh Zach Zach,,

I love being in his arms again, this is safest place for me. I wanna be here forever. Im gonna miss him so much.  

“go Aliyah habang kaya ko pang pigilan ang sarili ko.. take care of yourself baby..im gonna miss you “ unti unti siyang bumitaw sa akin.. gusto kung isigaw no please noo…..pero tinalikuran niya na ako. Wala na akong nagawa kundi lumakd palayo.. nilingon ko siya…

“I love you Zach” at tumakbo na ako palayo…

SOMETIMES LOVE JUST AIN'T ENOUGHTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon