AYETLER KİTABI

-VII. BÖLÜM-

1. Sahte tanrının bütün kendi kutsal kitaplarında Cennet'ten kovulduğu
yazar Şeytan'ın; emriyle kötü tanrının. Bilmelisiniz bu kitaplarda
yazılanları ve yargılamalısınız onları; size yaradılışta aşıladığım akıl ve
mantıkla, şartlanmalardan uzak olarak. Her insan benden almıştır akıl ve
mantığını ve yargılama gücünü ve isyanı. Benim takipçim olsun veya
olmasın, herkese veririm bunları ki, kullanırlarsa eğer hakkıyla dönerler
doğru yoluma kendi istekleriyle.

2. Ama insanın çoğu aptallığı ve akılsal tembelliği seçti. Bunun nedeni de
kötü tanrının verdiğidir en başta. Ancak silkinip, kendine gelenler ve beni
tarafsız olarak irdeleyenler ve kendi içindeki tanrı korkusuna ve geleneğe
ve kurala ve başkaları tarafından yerleştirilen mantıksız ahlak kurallarına
karşı çıkanlar ve isyan edenler bulacaktır beni ve kurtaracaktır kendisini;
hem bu dünyada hem ölümden sonra.

3. Arabın kitabı ve Kilisenin sonradan yazılmış kitapları ve Yahudinin
kitabı övünerek, söylerler kovulmamı. Bir yanlış da, benim sürgün
olmamdır dünyaya. İşte, gününüzde her yanını karış karış kazıdınız artık
dünyanın; neredeyim ben eğer dünyada isem; neden rastlamadınız bana.
Görelim önce bu kitapların dediklerini ve sonra vuralım akla, benim
bilgeliğimle.

4. Kötülük tanrısı, cennette dünya için insanı yaratmaya karar verir ve
toprak ister hammadde olarak kullanmak için, İblis'ten getirsin diye
dünyadan. Yaratır insanı ve öğretir ona her şeyi. Meleklerin bile bilmediklerini. Sonra meleklerine gösterir onun bilgeliğini ve secde
etmelerini emreder insana.

5. Bütün melekler secde ederler insana; sadece İblis kapanmaz yere. Ben
Ateş'tenim der, insan topraktan. Ben daha saf ve temizim insandan; neden
secde edeyim ona. Bunun üzerine dinlemediği için emrini kovar
Cennet'ten kötülüğün tanrısı, İblisi.

6. Şeytan izin ister kötülüğün yalancı tanrısından; kıyamete kadar
göstermek için insanın değersizliğini. Düşman olur insana ve iner
dünyaya, bütün kötülükleri yapmak için insana. Kilisenin öğretisi daha
doğrudur buradan sonra; çünkü anlatır Şeytan'dan başka, secde etmeyen
başka meleklerin de olduğunu. Halbuki Arabın dini bahsetmez
takipçilerinden Şeytan'ın. Sadece bir ayet ima eder bunu. "Defol! Sen, izin
verilenlerdensin" der İblise, belirterek, aslında başkalarının da olduğunu.

7. Bundan sonra Dünya' daki bütün kötülükler ve bütün günahlar ve
insanın, kendisine yasaklananı her almak istemesi ve her akılcı çıkışı,
Şeytan'ın kötülüğü olarak anlatılır kendisine. Buraya kadar olanı
bulursunuz bütün dinsel kitaplarda. Okuyun kendi aklınızla. Araştırın o
kitapların tamamını.

8. Şimdi dikkatle düşünün insanlarım. Yine benim ve benim olan,
verdiğim şaşmaz akıl gücümle vermemiş midir bunun cevabını bir insan,
diğer insanlara ve Kötünün tanrısına?

9. Madem Tanrı yaratmıştır insanı ve meleği ve Şeytan'ın kendisini. Nasıl
bilemez onların içlerini ve onların yapısını? Madem Şeytan, onun
yaratığıdır; bilmez mi önceden, onun, kötülük yapacağını? Neden yaratır;
özellikle kendisine isyan etsin ve insanları mahvetsin diye onu?
Bilmiyorsa İblis'in yapısını ve onun yüzünden insanlar kötülüğe
uğrayacaklarsa, değil midir Tanrı'nın kendisi, cahilin cahili ve bilgisi
yetmeyeni ve cahilliği yüzünden insanları acıya mahkum eden? Nasıl
bilge olduğunu iddia eder bu tanrı, güya herşeyi bilen...

10. Biliyorsa Şeytan'ın kötülük yapacağını ve yetiyorsa bilgisi İblis'in içini
bilmeye ve her şey onun bilgisi dahilindeyse, kendi dediği gibi. Ama gücü
yetmiyorsa Şeytan'ın kötülüğünü engellemeye ve onu değiştirmeye ve insanları korumaya ve dünyada fesat çıkartmamaya, o zaman değil midir
bu herşeye güya gücü yeten tanrı, acizlerin acizi?