ALİ
Hilal komseri ilk kez böyle görüyordum örnek aldığım kadın şuan dağılmış vaziyetteydi önümüzdeki arabadaydı bizde Serdar amirle arkasından takip ediyorduk arabada ölüm sessizliği vardı Hilal komser arabayı deli gibi hızlı kullanıyordu o Aras için biz onun için korkuyorduk olay yerine geldiğimizde yolda bir ceset vardı üstü örtülmüş..
HİLAL
Aras hayır Aras
-komserim yapmayın nolur sakin olun
-bırakın beni bırakın açın şu örtüyü
-komserim yapmayın
-Ali kes sesini açın şu örtüyü
_emredersiniz
Ali örtüyü açıyordu kalbim sanki duracaktı olamazdı demi Aras değildi Allahım nolur o olmasın
-Ali o mu
-değil komserim
-oh Allahım çok şükür
aldığım haberle yola çöktüm bırakmamıştı işte beni gitmemişti
-peki o nerde olay yerine gelen ekibi çağır bana
-buyrun komserim
-olay yerine geldiğinizde başka şahıs yokmuydu
-birde ağır yaralı biri vardı evde bulduk nabzı çok yavaştı hatta ilk başta öldü sandık sonra hemen hastaneye kaldırıldı
-ben Serdar amire bakıyordum onlarda bana bu sefer biliyorduk bu Arastı
_____________________________
-Ateşli silahla yaralanmış bir hasta getirmişler buraya nerde
-geldiğinde nabzı çok yavaştı ama yinede ameliyata aldılar koridorun sonunda
hemşirenin dediği yere doğru koştum bir camın önünde bir sürü doktor vardı yanlarına yaklaştığımda camın arkasında yatanın Aras olduğunu gördüm hastane önlüğü giymiş ,solunum cihazına bağlanmış yatıyordu
-siz hastanın yakınımısınız
-e-evet durumu nasıl
-gövdede 3 kurşun yarası var 2 si kalbin 2milim altında diğeri sağ karın bölgesinde solunum cihazına bağlı
-nasıl yani ne olacak şimdi
-hanım efendi biz elimizden geleni yaptık ama her şeye hazırlıklı olun durumu kritik
-yaşama şansı
-bakın hanım.....
-yaşama şansı dedim
-•\•10
-yanına girebilir miyim
-hemşire sizi hazırlasın fakat çok durmayın
-tamam
odaya girdiğimde bir sürü makine vardı ortalarında Aras cansız gibi yatıyordu baş ucunda bir makine ARASIN KALP ATIŞLARINI gösteriyordu yanına gidip elini tuttum
Aşkım bunlar senin kalp atışların değil senin kalbin böyle atmaz ,yapma Aras tehlikeye giden bendim bugün sen değildin senin uykun vardı uyuyacaktın hastane odası uyumak için değil kalk nolur kalk dayanamam ben buna Aras dayanamam ölümün nefesini hissediyorum korkuyorum nolur kalk
-Hilal hanım bu kadar yeter
Ben burdayım Aşkım sen uyanana kadar hiç bir yere gitmeyeceğim hemen şu camın ardında gelmeni bekleyeceğim
onu dudaklarından öpüp odadan çıktım bütün ekip burdaydı camın önüne geçip onu izlemeye başladım böyle kaybetmezdim demi onu çatışmada ölebilecek biri varsa o bendim o değildi off Allahım nasıl dayanıcam olduğum yere çöktüm Serdar amir yakaladı
_kızım yapma böyle iyileşecek
-kalbinden amirim nerdeyse kalbinden vurmuşlar
-yapma böyle onun şuan en çok sana ihtiyacı var ayakta durman lazım
-şuan ayakta dururumda o giderse bir daha ayağa kalkabilir miyim bilmiyorum
-deme kızım böyle
diyip başımı göğsüne yasladı avazım çıktığı kadar ağladım gözlerimi açtığımda hastane odasında yatıyordum yataktan Aras diyerek fırladım ama kolundaki acıyla durdum bandajlıydı sakinleştirici iğne yapılmıştı muhtemelen o sırada içeri Elif girdi
-bir gelişme varmı durumunda
-malesef komserim
uyanacaktı biliyorum uyanmak zorundaydı
-komserim yeni sakinleştiniz ağlamayın
tamam tamam iyiyim ben Arasın yanına gitmek istiyorum ben
-yardım edeyim komserim ben size
camın önüne geldiğimizde Aliyle serdar amirde ordaydı o sırada büyük bir patırtı koptu bir doktor ordusu Arasın odasına girdi son anda bir hemşireyi tutup ne oluyor diye sordum
- hastayı kaybediyoruz kalp atışı durdu çekilin lütfen
-hayır hayır Aras hayır
-Ali tut komserini
-bırak beni bırakın beni çekil Aras Aras nolur nolur ölme
doktorlar ard arda elektro şok uyguluyordu ama makinelerde hep aynı ses sonunda bir doktor dışarı çıktı maskesini çıkardı
-noluyo niye çıktınız odadan noluyo dedim
-hilal hanım maalesef
-ne diyosunsenbe ne diyorsun
-hastayı kaybettik
o an dünyam başıma yıkıldı doktorları sağa sola itip odaya girdim Arasın yüzünü beyaz bir çarşafla örten hemşireyi kenara ittim ve yüzünü açtım
Aras nolur ben ölmedim de nolur kalk hastaneyi birbirine kat nolur bırakmazsın sen beni nolur
Arasın göğsüne başımı gömüp avazım çıktığı kadar ağladım benim hıçkırıklarımın arasından bir makine sesi duyuldu sonra Aras gözlerini aralamaya çalıştı
-Ben seni beş sene önce mecburen bıraktım bir daha bırakmam sil göz yaşlarını polisler korkusuz olur unuttunmu ?
Zar zor konuşuyordu ama olsun bana geri dönmüştü bu sefer ki göz yaşlarım mutluluktan akıyordu kafamı kaldırdığımda Arasın doktorları, hemşireler, ekip hepsi bizi izliyordu kolay değil öldü diye üstünü örttükleri adam kanlı canlı karşılarında sevdiği kadına SENİ BIRAKMAM diyordu......
